Boek
Misery
Misery is een bijzonder meisje. Ze kan met de dieren praten en draagt de kennis van de geneeskunde met zich mee. Die heeft ze geërfd van haar clan, die de geneeskunde al eeuwenlang heeft toegepast in Revery. Misery heeft ravenzwarte haren, een sneeuwwitte huid en groene ogen, waardoor de mensen in Revery haar zien als een creatie van de duisternis, die het kwaad voortbrengt. Gessler is een demonenkoning die niets liever wil dan Revery veroveren en aan zijn wereld wil toevoegen. En hij doet alles om dat doel te bereiken. En dan is er ook nog de schaduw des doods. Aan wiens kant staat hij. «
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Misery
Ook weer een oudje. Ook weer een boek dat je bijblijft. En ja, Stephen King is vrijwel niet te evenaren.
Misery lees je in een ruk uit. De master of horror/thriller gaat zoals altijd heel rustig van start en voert je tot het topje van je zenuwen naarmate het verhaal vordert.
In de tijd dat ik het boek las, was de film al op video. Toenmalig vriendlief die een broertje dood had aan lezen en mijn enthousiasme in het me mee laten slepen in die opbouwende angst slechts kon volgen uit wat losse kreten, rende naar de videotheek en kreeg niet dezelfde waar voor zijn geld. Het verhaal kan niet zo verfilmd worden, alsdat Stephen het in zijn specifieke stijl weet over te brengen. Je moet wel de gave van het beeldend lezen en je volledig inleven bezitten, wil je die nuance zo sterk voelen tussen film en boek. Doch degenen die dit kunnen, zullen het ongetwijfeld met me eens zijn. De film is grandioos, doch haalt het niet bij wat je beleefd tijdens het lezen; bij het boek zelf.
