Het boek is zo ontzettend goed in elkaar gezet. Een aantal gebeurtenissen
in het leven van Ursula Todd worden beschreven, telkens weer op een andere leeftijd.
Deze zelfde gebeurtenis, op diezelfde leeftijd wordt later in het boeken soms eerder, beschreven vanuit een ander uitgangspunt.
Ursula Todd en haar vele levens worden in dit boek beschreven.

Ursula Todd is het derde kind uit een typisch Engels middenklasse-gezin en wordt geboren in 1910.
Op haar 16e kan het zijn dat ze verkracht is, maar het kan ook zijn dat
het niet het geval is.
Komt ze in contact met Eva Braun en Hittler of gebeurt er toch iets anders in haar leven.
Ook komt Ursula bij een psychiater terecht voor behandeling en bespreken theorieën betreffende het begrip 'tijd'.
Dit begrip is heel belangrijk, telkens weer, in het hele verhaal.
Je gaat vooruit in de tijd, dan weer terug, of niet en er gebeurt iets anders !
Deze Ursula hunkert naar mensen die van haar houden en accepteren zoals ze is en het is moeilijk als lezer om haar niet sympathiek te vinden.
Ik heb dit boek als manuscript mogen lezen, maar wil het graag als boek hebben om in mijn boekenkast te kunnen zetten om zo nu en dan er een
stukje uit lezen, al ben ik bang dat ik het dan weer niet weg kan leggen.

Het is een ontzettend mooi boek en ik heb het met genoegen en soms een brok in mijn keel gelezen.

Dit is wel een heel apart boek met een bijzondere schrijfstijl. Telkens opnieuw hetzelfde beschrijven maar dan vanuit een ander perspectief met andere ervaringen. Knap! Vooraan in het boek staat de inhoud. Als je deze voor het lezen bekijkt vraag je jezelf af hoe ze een boek kan volschrijven met telkens dezelfde data en hoofdstukken met dezelfde namen, bizar. Toch doet Kate Atkinson dit subliem.
Het hoofdpersonage Ursula Todd beleeft haar leven telkens opnieuw. Op een bepaald moment heeft ze dat zelf door. Als lezer denk je dan dan ze alles kan manipuleren en dat alles dan wel goed zal lopen maar dat doet ze niet. Een psychologische roman met de grote ‘wat als‘ vraag. Wat als je in je leven een tweede, derde, of oneindig veel kansen zou krijgen? Zou je het dan overdoen tot het perfect is? De herhaling is in dit boek sterk aanwezig. Zowel in gebeurtenissen als in zinswendingen. Alles herhaalt zich maar net iets anders. Een kringloop die niet perfect is. Zoals de kringen op een vijver die verstoord worden door een blaadje op het water en zo een andere koers opgaan. Een verhaal met een happy end? Moet dit?

Wat heel veel aan bod komt is de oorlog omdat het boek de twee wereldoorlogen omvat. Het gebeuren van de Tweede Wereldoorlog krijgt veel aandacht. Vanuit Groot-Brittannië en vanuit Duitsland gezien. Heel veel details in dit deel vind ik. Het heeft mij eigenlijk zelfs geschokt op bepaalde punten. Het leven van een familie in de tijd tussen 1910 en 1940 wordt heel mooi geschetst tot in de kleinste dingen.

Het is een zeer mooi plot. Het leven van Ursula lijkt soms zo perfect en dan denk je als lezer, ja zo mag het doorgaan en dan eindigt het. Of net het omgekeerde, je ziet als lezer dat het goed fout zit en dan blijft het lang duren. Terwijl je eigenlijk wil dat dit zou stoppen. De uiteindelijke drijfveer van Ursula, haar doel dat ze wil bereiken. Kate Atkinson speelt met de lezer op een grillige manier soms. Worden dingen beter door opnieuw te beginnen? Door het anders te doen? Dit boek heeft mij echt aan het denken gezet, teken dat het mij aangrijpt.
Leven na leven, een boek dat je dit leven zeker moet lezen.

Ik mocht een manuscript van uitgeverij Atlas Contact ontvangen en nadat mijn man druk was geweest met gaatjes maken in de vele vellen papier kon ik eindelijk beginnen met lezen. En hoe!
Het verhaal begint in 1910 en loopt kriskras door de vorige eeuw. Het duurt even voor je het doorhebt. Toen begreep ik ook de vraag “Stel dat er niet alleen tweede kansen waren…..Na het eerste hoofdstuk valt de duisternis in en ga je terug in de tijd. Gelukkig staat boven elk hoofdstuk over welke tijd het gaat.
Ursula wordt geboren en overlijdt bij haar geboorte, in een ander hoofdstuk wordt ze geboren en blijft ze leven. In haar ene leven gaat van alles fout, verkrachting, tienerzwangerschap, slechte echtgenoot. In een ander leven geeft ze de jongen die haar wil aanranden geen kans. Ze weet alleen niet waarom..
De eerste keer dat Ursula doodgaat schrik je, daarna niet meer want je weet dat ze weer terugkomt en dingen goed kan maken. Het is gelukkig niet zoals in de film “the groundhog day”waar de hoofdrolspeler op een gegeven moment misbruik maakt van de situatie maar Ursula probeert oa de moord op haar buurmeisje te voorkomen alleen weet ze niet waarom ze op een avond voelt dat ze buiten moet zijn. Ursula beleefd meerdere levens, probeert het goede eruit te halen, maakt verkeerde keuzen en ook goede keuzes. Ze loopt bij een psychiater omdat ze moeite heeft met de deja-vu momenten en heeft goede gesprekken met hem. Op een gegeven moment komt ze erachter wat er met haar gebeurd en dan is het ontdekken waarom het gebeurd.
De periode in Londen tijdens de bombardementen van de tweede wereldoorlog vond ik heftig en spannend of dat ze de wil voorkomen dat Hitler….maar dit is ook niet het doel van haar gave….Je wilt er samen met haar achterkomen want ook als lezeres word je in het duister gelaten over de vraag waarom?
In tranen las ik het einde en ik vond het zo jammer dat het voorbij was….het is een heerlijk boek vol magie, fantasie zonder dat het te nep wordt…wie zegt dat dit jou nu niet overkomt??
Wat ik soms lastig vond is dat je details tegenkomt uit Ursula’s vorige levens, en dat veroorzaakte bij mij een deja-vu-gevoel maar je kunt dus niet nagaan of alles klopt. Er lopen op een gegeven moment veel verhalen langs elkaar heen.
Ik heb genoten…..dit boek is prettig en met een vleugje humor geschreven, de vertaling heeft aan de tekst geen afbreuk gedaan denk ik want je leest echt de Engelse romanstijl die je ook in originele Engelse romans tegenkomt