As Albert Nicolai, wenjend yn in lytse stêd yn Fryslân, ienkear sechstjin wurdt, dan leit de wrâld oan syn fuotten en binne de mooglikheden suver ûnbeheind. Hy ... » 

As Albert Nicolai, wenjend yn in lytse stêd yn Fryslân, ienkear sechstjin wurdt, dan leit de wrâld oan syn fuotten en binne de mooglikheden suver ûnbeheind. Hy hat de leie yn hannen, wat syn eigen libben oanbelanget. Dêrby stiet ien ding as in peal boppe wetter: hy sil dichter wurde, as er dat al net is. As er tritich jier letter de saken op in rychje set, min ofte mear dêrta twongen, wurdt dúdlik hoe maklik er it libben nei syn hân sette. Of wie 't oarsom? Destiids hie er yndie al gau in dichtbondel op syn namme stean. Prachtich, mar is men dan foar altyd dichter, ek as men op de kop en earren yn'e boatebou sit? Dy boaten en net te ferjitten it wetter sels, kamen samar yn syn libben.Nóch gjin ramp, salang't der gjin deaden foelen. «