Boek
De vette jaren
Chan KoonchungDe vette jarenDe waarheid is geen optie Beijing in de nabije toekomst: er is een maand uit de officiële documenten geplukt en niemand heeft er enige herinnering aan noch kan het iemand iets schelen. Behalve een groepje vrienden dat ten koste van alles wil uitvissen wat hier achter zit, achter deze opgelegde vrolijkheid en het collectieve geheugenverlies in China. Wanneer ze een hooggeplaatst persoon ontvoeren en hem dwingen alles te onthullen, zijn ze tot op het bot geschokt over wat ze te weten komen niet alleen over hun leiders, maar ook over hun eigen mensen.Het is een boodschap die de wereld op haar grondvesten zal doen schudden De vette jaren vertelt het verhaal van Lao Chen, een tamelijk succesvolle auteur die in een nieuw, rijk China leeft dat ontsnapt is aan de recessie die de rest van de wereld in een verlammende greep houdt. Lao Chens creativiteit heeft te lijden onder een gevoel van tevredenheid en geluk, een gevoel dat hij deelt met de rest van de bevolking.Tot hij op een paar mensen stuit dat daar helemaal geen last van heeft en met een groeiend gevoel van alarm onderzoeken ze waarom er een complete maand uit het collectieve geheugen van de bevolking is gewist.De vette jaren brengt het Westen een angstaanjagende boodschap over het steeds machtiger wordende China. De roman is onderwerp van veel opwinding en debat onder de Chinese intellectuelen op het vasteland, en hoewel het boek er niet verkrijgbaar is circuleren er vele tweedehands exemplaren. «
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
De vette jaren
‘De Vette Jaren’ van Chan Koonchung.
Als kind krijg ik van mijn ouders het boekje De kleine reiziger in (of naar) China, over een ver land waar krioelt van de mensen met een gele huidskleur. Zij dragen armoedige kieltjes en rafelige strohoeden als bescherming tegen de zon en ze eten rijst. Over geloof en politiek wordt in het boekje met geen woord gerept.
Uit 2011 herinner ik me de ophef die ontstaat over de aanwezigheid van Nederland als gastland en de aanwezigheid van 22 bekende Nederlandse auteurs op de 18de Beijingse Internationale Boekenbeurs in het nieuwe China en als ik niet lang daarna hoor over de publicatie van ‘De Vette Jaren’ van Chan Koonchung besluit ik dat ik dit boek over Beijing in de nabije toekomst met alle geweld wil lezen.
Terwijl de hele wereld lijdt onder een zware economische crisis, staat China aan het begin van De Vette Jaren. De bevolking lijkt gelukkiger dan ooit en het interesseert nagenoeg niemand dat er een maand uit het bestaan geschrapt is, een hele maand die nergens in officiële documenten is terug te vinden.
Slechts een kleine groep is vastbesloten te achterhalen hoe dit collectieve geheugenverlies heeft kunnen ontstaan en wat er ten grondslag ligt aan de opgelegde vrolijkheid en tevredenheid waar China mee behept is.
Lao Chen, een niet onverdienstelijke schrijver/journalist, woont in Geluksdorp Nummer Twee. Hij vormt de verbindende schakel tussen het nieuwe rijke China van de blije tevreden mensen en het oude China waar zijn kritische vrienden de overgebleven intellectuele elite vormen. Zij staan als anarchisten te boek en worden waar mogelijk geschaduwd.
Lao Chen twijfelt aanvankelijk aan het gezonde verstand en het inzicht van zijn vrienden Fang Caodi en Xiao Xi, maar zijn liefde voor Xiao Xi draagt ertoe bij dat hij zijn eigen staat van welbevinden in twijfel trekt en hij vraagt zich af wat de betekenis is van maar 90% vrijheid. Nadat ook zijn professionele nieuwsgierigheid gewekt is gaat hij mee in het onderzoek, op zoek naar de waarheid.
Langzaam krijgen Lao Chen en zijn vrienden de schokkende werkelijkheid over het steeds machtiger wordend China en de zwaar manipulatieve Chinese communistische partijpolitiek boven tafel.
Chan Koonchung biedt de lezer een fascinerend (toekomst)beeld van de Chinese samenleving. Een onderdrukte samenleving die voor 90% door partijpolitiek bepaald wordt en waar de mensen vreemd genoeg niet ongelukkig zijn. Waar meer boeken verkrijgbaar zijn dan iemand in zijn leven zou kunnen lezen, zelfs vertaalde Nederlandse literatuur, maar waar desondanks de waarheid verborgen wordt gehouden en mensen leven met de illusie dat ze vrij zijn in hun keuze en alles kunnen lezen wat ze willen.
Dat is wat het verhaal zo schokkend en tegelijkertijd ongelooflijk boeiend maakt: de illusie van geluk door ‘toediening’ van een slimme strategie.
Hoewel het boek een roman is, is het bijna een politiek pamflet te noemen. Een ‘wake up call’ aan de wereld, een waarschuwing aan de Westerse wereld om China serieus te nemen in het besef dat men hier te maken heeft met een niet te onderschatten wereldmacht.
Chan Koonchung heeft met dit bijzondere boek vragen bij mij los gemaakt, heeft ervoor gezorgd dat ik het boek meteen heb doorgegeven met de boodschap: “Dit móet je lezen! Dit wil je ook weten over China” en los van het politieke aspect krijgt de lezer een indrukwekkend verhaal over een schrijver die zijn grote liefde najaagt. Ook dat is China.
Het boek is nergens saai, verontwaardiging en begrip liggen naast elkaar op de loer en de vlotte vertaling door Yves Menheere heeft het boek de in juiste vorm gegoten.
