Boek
'Een indringend en ontroerend portret van een hufter van wie je ondanks alles gaat houden.' - Lieke Kézér, Veronica Magazine
Als zoon van een agressieve dronkenlap, een afwezige moeder en als pispaal van de school leert Sjors van Linge al heel jong dat liefde en genegenheid niet voor hem zijn weggelegd. Er gloort hoop als hij de mooie, maar kwetsbare Feline leert kennen en ze samen een unieke manier vinden om hun gedeelde eenzaamheid te doorbreken. Maar als Sjors zich, om aan de pesterijen op school en de confrontaties met zijn vader te ontsnappen, aansluit bij een groepje jongens uit de buurt wordt hij onbedoeld meegezogen in een serie even afschuwelijke als hartverscheurende gebeurtenissen waarin hij zowel dader als slachtoffer is.
Om te overleven kan hij niet ander dan zijn vreselijke geheim voorgoed wegstoppen in de donkerste kamers van zijn verleden. Daar broeit, loert en knaagt het voort om jaren later, juist als hij voor het allereerst de kans ervaart om echt iets van zijn leven te maken, tevoorschijn te springen en hem te dwingen tot actie.
Na de successen van de sterk autobiografische romans Weg van Lila en Vaderstad verrast Patrick van Rhijn opnieuw met een aangrijpende roman vol autobiografische elementen. Dagboek van een hufter is het rauwe, ontroerende, schandalige maar steeds met humor en zelfspot geschreven liefdesverhaal van een jongen die worstelt met zijn gestolen jeugd, zijn daaruit ontstane beeld van vrouwen en de verknipte denkpatronen die de meesten van ons zeer bekend zullen voorkomen.
«
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Een beklemmend en eigentijds boek, geschreven door Patrick van Rhijn. Na zijn twee vorige boeken, Weg van Lila en Vaderstad, moest en zou ik deze ook hebben. Ik heb ook dit boek weer in een ruk uitgelezen.
Patrick heeft een eigentijdse schrijfstijl en wordt daarom ook wel vergeleken met Kluun. Wat me echter opviel in dit boek is dat hij gebruik maakt van verschillende delen en een aantal keer "springt" in de tijd. Iets wat hij in zijn vorige boeken niet deed. Hiermee is vooral deel 1 mysterieus en valt uiteindelijk alles op zijn plek.
Al lezend in het boek voelde ik mij betrokken bij de hoofdpersoon Sjors en had erg met hem te doen. Dit geeft aan hoe de schrijver zijn personage wegzet.
Een enorme trigger voor mij blijft wel, in hoeverre dit autobiografisch is, ondanks dat hij daar in de epiloog nog iets over zegt, is dat voor mij nog onduidelijk.
Ik raad iedereen aan dit boek te lezen en eerlijk, hou er wat tissues bij, want ik hield het niet droog. Het is een goed boek, eigentijds geschreven en zit goed in elkaar. Verder superspannend, dus je wilt het perse uitlezen.