Bibliofiel
leest nu: Grand Hotel Europa (p. 15)
vindt het: “bloemrijk taalgebruik”
Lezen is mijn grootste liefhebberij, al van jongs af aan; lekker meeliften op de fantasie van de schrijver, je wereld verruimen buiten je zo bekende, vertrouwde en soms ook verwenste, directe leefomgeving. De plezierigste ontsnapping uit het dagelijks leven. Meestal onderstreep ik wat ik mooi vind in de kantlijn, of ik schrijf er wat bij. Daarom leen ik weinig boeken uit, en nog minder van de bieb. Het mooiste is, vind ik, wanneer ik iets aan een boek overhoud; dat kan inhoudelijk zijn, maar ook vorm en taalgebruik. Het liefst lees ik boeken in hun oorspronkelijke taal, maar ja verder dan onze drie buurlanden kom ik niet. Gemis? Jazeker, meerdere: ik kan bijvoorbeeld geen Frans.
Bijzonder: ik schrijf in elk boek wanneer ik het gelezen heb. Op een keer zie je dan wanneer je een boek nog eens oppakt. Soms lees ik er twee of drie tegelijk. Als ik een boek gelezen heb, schrijf ik altijd op wat ik ervan vind. Het mooiste boek vind ik een verwarrend etiket, dat is zo sterk afhankelijk van de (leef)tijd waarop ik het lees/las. Vrij recent is dat 'De Boekendief', zeer beschrijvend, voor mij niet te wollig, met een fantastische verteller. Dit boek heb ik drie keer gelezen.
»
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
“Soms doe je iets buiten je vertrouwde comfortzone. Dat dacht ik ook toen ik dit boek kocht. Niet echt een tot de verbeelding sprekende titel (toch niet weer iet...”»
“Een in mijn ogen prachtig vlechtwerk over een aantal hoog begaafde, vroegwijze kinderen die samen een moord beramen op een leeftijdgenoot, de wat verlegen Richa...”»
“In oktober 2013 was het weer zover: “The Goldfinch /Het Puttertje”. Ik werd gelijk weer Tarrt wakker. Van zulke boeken word je hebberig, leesgierig. Die eerste ...”»
“Bijna tien jaar na haar eerste boek verscheen “The Little Friend/De Kleine Vriend”. Het verhaal begint met iets gruwelijks: een geliefd, negenjarig jochie dat i...”»