De thrillers van Michael Connelly zijn ernstig verslavend en hoewel ik, gezien de ruimte in mijn boekenkast, graag wacht op de kleinst mogelijke pocketeditie heb ik toch ook nu weer zo snel mogelijk de grootste paperback aangeschaft: voor Connelly maak ik graag ruimte. Dark Sacred Night heet de allernieuwste van Michael Connelly (de vertaling zal zeer waarschijnlijk dit jaar volgen) en ik had er ongelooflijk veel zin in, want het is het eerste boek waarin niet alleen Harry Bosch een rol speelt maar ook Connelly’s nieuwe hoofdrolspeler Renée Ballard (zie De Nachtploeg). Ik vind De Nachtploeg een absolute aanrader die van mij vijf sterren kreeg. Ik eindigde mijn blog Misdaad slaapt nooit dan ook: ik kan haast niet wachten op de uitgave waarin zowel Renée Ballard en Harry Bosch samenwerken, en die is er dus in: Dark Sacred Night.

Samenvatting

Het boek begint met de nachtdienst van politiedetective Renée Ballard die terwijl zij haar misdaadverslaglegging van de avond afwerkt een voor detective begrippen oudere man ziet neuzen in archiefkasten op haar afdeling: Harry Bosch. Bosch is natuurlijk geen onbekende bij de LAPD, maar hij hoort daar niet te zijn. Bosch is bezig met een cold case, de gruwelijke moord op het 15-jarige weggelopen meisje Daisy Clayton. Hij ontmoette de moeder van het meisje gedurende de vorige zaak waar hij aan werkte (Twee Soorten Waarheid.) Ballard werkt hem de deur uit, maar laat zich toch door hem overhalen mee te werken aan de oplossing van deze trieste moord en zo begint een wisselende maar boeiende samenwerking.

Ik heb waar het de thrillers van Connelly betreft vaak gestrooid met vijf sterren, bijna op voorhand, maar bij dit boek vind ik een pas op de plaats wel terecht en wel om de volgende reden: normaal werkte Harry Bosch aan twee soms drie zaken tegelijk en dan is het overzichtelijk. In Dark Sacred Night is Bosch betrokken bij (weer) twee zaken, maar Ballard, zijn medestrijder tegen de misdaad, draait actief nachtdiensten en zo passeerde een flink aantal zaken mijn lezersogen; op zich geven die wel een beeld van Ballard als slimme, vasthoudende en gedreven detective (was dat nog nodig na De Nachtploeg?) maar het vreet aandacht en naar mijn smaak wel iets te veel. Misschien was een tweede boek met Ballard in de hoofdrol een betere optie – maar wie ben ik – dan was Dark Sacred Night niet zo overvol met misdaad(verslagen) die helemaal niets te maken hebben met het verhaal rond de moord op Daisy. In mijn ogen wordt Bosch wel ouder (slordiger is misschien een beter woord) afgeschilderd, want hij laat namelijk af en toe een behoorlijke steek vallen met het oog op zijn eigen veiligheid. In Twee Soorten Waarheid kon hij nog net zelf zijn vege lijf redden, maar in dit boek is ingrijpen van zijn noem het maar collega Ballard van de LAPD absoluut nodig anders was het toch echt gedaan met hem. Dit maakt voor mijn gevoel ergens de weg vrij voor een gedegen samenwerking waarbij het denkwerk van Bosch mooi zal gaan passen bij het inventieve, sportieve en loyale karakter van Ballard.

Met een knipoog naar Connelly: de plot was iets te voorspelbaar en dat vind ik wel jammer. Dark Sacred Night krijgt van mij 3½ ster: beter dan de middelmaat maar te klein voor de absolute top.