De rivier lijdt aan zeeschroom en schepen glijden over mosselzaden. Het zout zwiept, het koraal hangt aan dampen. Ofwel: opnieuw onderzoekt B. Zwaal het water i... » 

De rivier lijdt aan zeeschroom en schepen glijden over mosselzaden. Het zout zwiept, het koraal hangt aan dampen. Ofwel: opnieuw onderzoekt B. Zwaal het water in talloze verschijningsvormen, worden zeeën en rivieren decor en metafoor voor alles wat leeft en beweegt. Zo schrijft hij erotische poëzie met beelden als drijfhout en duinen, maar ook een breekbaar gedicht over een stervende die een laatste slok water vraagt. Druppelende, drinkbare, zeewaardige poëzie. «