'Dit boek is niet door mij geschreven. Het is door mij heen gekomen, blijk-baar stond ik ervoor open. Ik heb er niet om gevraagd, ik heb het zomaarontvangen. Ik... » 

'Dit boek is niet door mij geschreven. Het is door mij heen gekomen, blijk-baar stond ik ervoor open. Ik heb er niet om gevraagd, ik heb het zomaarontvangen. Ik dank de Gever dan ook.’Zo begint Zonder mij. Bespiegelingen over leven in eenheid, en deze ver-bazingwekkende en pakkende zinnen zijn het begin van een waterval,het valt niet anders te noemen. Een stortvloed van dergelijke overpeinzingenvol innerlijke beweging golft over je heen, die de lezer nueens verrassen, dan weer ontroeren en dan weer stil maken.Olette Luitwieler publiceerde eerder: Levensdroom (Samsara), Go-denkind (Ten Have), Zielewind (Ten Have). Deze eerste poëtischebundel van haar hand laat iedere uitleg evenwel voor wat die is. Metongekende kracht en tegelijk met opgewekte blijmoedigheid plaats zeieder die zich aan haar teksten waagt direct midden in de Ene Werkelijkheid.Hij vergeet voor een moment de eventuele vanzelfsprekendheidvan zijn alledaagse leven. ‘Het ik is een golf die zich los van de zeewaant. Een ‘verlicht ik’ is een golf die zich de zee waant. Ontwaken isalle wanen doorzien…’ schrijft ze op haar website.Wie ontwaakt, ziet de ene Werkelijkheid. De Ene Werkelijkheid is hetgrote wonder van jouw en mijn bestaan. Elke gedachte in dit boekgetuigt daarvan. En de Gever wordt van harte bedankt. «