John koopman is een kok. Als zijn restaurant word overvallen, gaat hij de overvaller achterna.
Jij breekt de overvaller zijn neus. Vervolgens word hij berecht omdat hij zijn eigen spullen verdedigde. 240 uur taakstraf! Ongelovelijk, maar je mag je eigen bedrijf en je spullen niet verdedigen in dit rechtsysteem. Het speelt zich allemaal vrijwel in de kop van NH af. Wat voor mij altijd erg spannend is…ik ken de plaatsen, mijn woonplaats kwam er zelfs even in voor…En ik Schagen en Den Helder (waar ik geboren ben) heb ik op school gezeten. De straten en plaatsen die in het verhaal voorkomen komen me dus heel bekend voor. Ik zie echt alles echt daar gebeuren.
John moet werken in een verzorgingshuis voor ouderen in Den Helder, de Zeemeeuw.
Hij moet er 6 weken werken. Hij word gek van het geroddel en geklets. Er overlijden bewoners onder vreemde omstandigheden. Waren dit ongelukken? Of is er meer aan de hand? John bemoeit zich er niet veel mee, hij blijft liever op de achtergrond. Zijn tijd uitzitten en dan weer naar huis. In zijn privé-leven gaat het ook helemaal niet goed. Hij voelt een enorme aantrekkingskracht naar de directrice van het huis Ageeth Vos. Ageeth heeft haar eigen problemen. Ze word lastig gevallen door iemand die haar nogal dreigende en seksuele brieven schrijft. Ze heeft geen idee wie het kan zijn.
Voor ze het weet loopt het allemaal uit de hand en voelt ze zich niet meer veilig.
Het wel en wee van het Huis vind ik ook mooi omschreven, zo gaat het echt in het echte leven. Ouderen moeten zo leven. Ik weet het uit eigen ervaring. Het is heel triest, al die eenzame mensen.
Het plot gaat in een sneltrein vaart vooruit, voor je het weet is het boek uit. Denk je te weten wie het heeft gedaan? Vergeet het maar! Je word weer verrast! Lekkere korte hoofdstukken, goed lettertype en een schrijwijze dat je meer MOET lezen! Ook dit keer heeft Loes me weer om de tuin geleidt. En ik viel er met open ogen in..Lol……Dus weer een verhaal wat sterk in elkaar zit! Niet voorspelbaar. 4 sterren!

Geweldig verhaal weer, goed beschreven.

Ben helemaal fan geworden van Loes den Hollander, ook dit boek leest weer heerlijk weg.

Opnieuw een heerlijk boek van deze schrijfster.
Tijdens het hele verhaal is er een broeierige sfeer, waardoor het boek lekker weg leest.De spanning wordt langzaam opgebouwd en pas op het allerlaatst wordt de naam van de dader genoemd. Het boek is dan op een paar bladzijden na uit.
Ik heb van dit boek genoten, ondanks dat ik niet op het puntje van mijn stoel zat, want sùper spannend is het niet. Wel een heerlijk boek, die ik in één dag uit had. Ik kan nu alweer uitzien naar de volgende.

Ook ik vond dit weer een heerlijk boek van Loes, inderdaad bloedstollend spannend is het niet maar toch broeit er iets waardoor je wilt blijven lezen. Ik vond wel dat het verhaal ietwat traag op gang komt maar als je er eenmaal inzit, wil je blijven lezen. Pas de laatste hoofdstukken had ik een vermoeden wie de dader was en dit bleek ook te kloppen. Maar dit heeft verder geen invloed gehad op mijn leesplezier. Niet het allerbeste boek van Loes, dat blijven voor mij toch nog steeds Vrijdag en Zwanenzang.

Weer een meeslepend en spannend boek, het verhaal sleept je mee tot aan het einde die heel verrassend is. Weer een topper van Loes den Hollander die me uit mijn slaap wist te houden omdat ik niet wilde stoppen met lezen! Dikke 5 punten waard.

Spannend boek. Je kunt je makkelijk inleven in het verhaal. En ik zat er natuurlijk weer vreselijk naast wie de dader was... As usual...

Is een verhaal wat heerlijk wegleest met onderhuidse spanningen. Wie zou het toch wezen en als dan uiteindelijk de dader bekend is denk je jaaaa...

Weer een echte Loes den Hollander!!! Leest erg vlot weg en spannend.

Een heerlijk, snel weg te lezen boek van Loes den Hollander. Het verhaal gaat over John die een taakstraf krijgt, nadat hij de persoon die een greep in de kas heeft gedaan in zijn zaak een gebroken neus heeft geslagen. John is aangedaan maar gaat aan de slag in een verzorgingstehuis als kok en manusje van alles. De directrice van dit tehuis, Ageeth, kan het goed vinden met John en voelt zich tot hem aangetrokken. Dit is eigenlijk wederzijds, maar zolang John een taakstraaf heeft is het niet verstandig zich teveel met elkaar te bemoeien. Op een bepaald moment krijgt Ageeth een soort van liefdesbrieven, die in de ogen van John meer dreigbrieven zijn. John worstelt met zijn gevoelens voor Ageeth en heeft het moeilijk met zijn relatie die is gestrand. Wie heeft het op Ageeth voorzien? Dat blijft de vraag in dit snelle verhaal. Ik werd zelf op het verkeerde been gezet, maar dat is nou juist het leuke als je pas op het einde doorkrijgt wie de dader is. Enkele bewoners zijn het dupe van deze persoon en in het begin heeft niemand door dat het geen ongelukken waren. Ageeth heeft wel zo haar twijfels. Een makkelijk te lezen boek, wat je daardoor ook snel uitleest. Al met al een aardig spannend verhaal.