Boek
Het leven in een vinexwijk verloopt niet altijd soepel. Daar weet Naima El Bezaz, die zelf al bijna tien jaar in zo'n buurt woont, alles van. In haar autobiografische roman Vinexvrouwen beschrijft ze het wel en wee van haar gezin in deze typisch Nederlandse nieuwbouwwijk. Als Marokkaanse kijkt zij met een fris oog naar de Hollandse gewoontes, al speelt er nog iets anders mee: de vinexwijk wordt geleidelijk aan bevolkt door steeds meer nationaliteiten, wat voor onrust zorgt. Terwijl haar dochtertje op school christelijke liedjes leert, verbaast El Bezaz zich over de Nederlanders. Ze begrijpt eigenlijk niets van hun eigenaardige gedrag. El Bezaz neemt de lezer mee naar huis en naar de buren en houdt ons zo een genadeloze spiegel voor, waarbij de auteur zichzelf bepaald niet spaart. «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Na een live tv optreden van Naima bij de heren Pauw&Witteman ging ik er vanuit dat Vinexvrouwen toch wel een apart en zeer bijzonder boek moest zijn. Echter, nu hem gelezen te hebben, kan ik niet anders zeggen; wat is hier nu zo bijzonder aan dat zij half dronken bij de heren aan tafel zat?
Het woordje Vinex komt tich keer voor in het boek. Oke, daar gaat het over, maar in wezen vond ik het hele inhoudelijke aspect over de Vinexvrouwen nogal erg oppervlakkig weergegeven. Het zijn misschien ook oppervlakkige vrouwen maar het boek las niet als een verhaal. Ik wilde meer weten! Meer avontuur, meer drama, meer van alles. Het boek keert keer op keer terug naar het verleden van Naima, haar sores, haar moslim zijn en het recalcitrante gedrag daarop maar wat heeft dat met Vinexvrouwen te maken?
Afijn, wat een oppervlakkig dun flut boek. En dat voor een zeer erkende uitgever en voor die prijs (17,95). Sorry maar hier is gewoon teveel op de naam van Naima geteerd. Een tegenvaller dus.
Ik moet minimaal 1 ster eraan geven anders wordt deze recensie niet gepubliceerd, maar die ene ster vind ik eigenlijk al teveel.