Eigenlijk hoort het niet maar op Pinksteren vind ik dat het wel kan. Schrijven over een vergeten boek van je oom. Loet Knottnerus beschreef zijn idee over hoe evolutie en de christelijke verlossing samengaan. Hoewel ik niet zulke hoge verwachtingen had moet ik erkennen dat zijn poging slaagt. Vooral zijn kijk op Genesis: de biologische ontwikkeling van ‘de zesde dag mens’ naast de schepping van ‘de spirituele mens’ in de Hof van Eden, heb ik nog nergens anders gelezen. In het boek wordt ook een hoopgevende visie geschetst op leven na de dood.