Gedurende de negentiende eeuw maakte de bisschoppelijke Cleresie een ernstige crisis door. Deze groep katholieken die zichzelf beschouwde als de kerkprovincie U... » 

Gedurende de negentiende eeuw maakte de bisschoppelijke Cleresie een ernstige crisis door. Deze groep katholieken die zichzelf beschouwde als de kerkprovincie Utrecht leefde vanwege een conflict met Rome al een eeuw min of meer zelfstandig. Met toestemming van de overheid koos ze haar eigen bisschoppen en leidde ze haar priesters op. Door de scheiding van de kerk en staat in de eerste helft van de negentiende eeuw kregen ook de Romegezinde katholieken de mogelijkheid om een nieuwe kerkelijke organisatie te vormen hetgeen in 1853 leidde tot de invoering van de bisschoppelijke hirarchie. De Cleresie protesteerde tevergeefs. Daarnaast verzette zij zich tegen nieuwe vormen van vroomheid de versterking van het centrale kerkgezag in Rome en de toenemende verheerlijking van de persoon van de paus. De afkondiging van het Mariadogma in 1854 was volgens Cleresie een ongeoorloofde wijziging in de geloofsleer. Toch brak zij niet met Rome omdat ze vasthield aan het ideaal van een algemeen concilie waar de omstreden punten aan de orde moesten komen. «