De titel sprak me heel erg aan, want ik houd van sprookjes en verhalen die gebaseerd zijn op sprookjes en haar figuren. Maar hoewel de cover veel belovend was, was de inhoud voor mij te vaag. Plus de rol van de tandenfee had wat mij betreft veel meer aanweziger mogen zijn.

Het verhaal laat het leven van Sam zien. Hoe hij opgroeit als klein jongetje, hoe met zijn vrienden om gaat en hoe hij kennis maakt met de tandenfee, die niet bepaald op het liefelijke karakter lijkt wat je bij een fee verwacht. Ze is meer een feeks, met verschillende gedaantes en wisselende stemmingen.

Sam en zijn vrienden worden lid van een scoutingclub, waar op een avontuurlijke avond het behoorlijk mis gaat. Om ervoor te zorgen dat Sams beste vriend niet gemolesteerd wordt, wil hij hem verdedigen. De tandenfee komt tussenbeide en de gevolgen zijn niet te overzien. De rest van zijn jeugd blijft deze daad als een last op zijn schouders rusten en vraag je als lezer af of het ooit aan het licht zal komen.

Het verhaal boeide op de een of andere manier niet. Het miste, denk ik, de spanning die ik er verwacht had te vinden. Daarnaast bleef de rol van de tandenfee me lang onduidelijk. Het komt niet vaak voor, dat een boek mij totaal niet ligt, maar de Toothfairy is er een voor de kleine stapel niet leuke boeken.