De twee zusjes Maggie en Jenny hebben een redelijk beschut bestaan zolang hun beide ouders Irene en Patrick er nog zijn. Ze wonen midden in de natuur van Canada in een huis waar de moderne voorzieningen nog niet allemaal hun intrede hebben gedaan. In dit bestaan komt verandering als vader Patrick verongelukt. Moeder Irene blijft met de meisjes achter. In een poging om een baan te zoeken laat ze de meisjes achter bij een ouder echtpaar om vervolgens nooit meer terug te komen.

In eerste instantie hebben de beide zusjes met elkaar afgesproken niet op zoek te gaan naar hun moeder. Zij is immers de moeder, dus zij moet op zoek gaan naar haar kinderen. Ze voelen zich wel schuldig over deze beslissing, maar hij is nu eenmaal genomen.

Als vervolgens Jenny in de problemen raakt ontpopt Maggi zich als een beschermvrouwe en gaat op zoek naar Irene. De zaken die dan boven water komen zijn moeilijk te verteren. Maar in het licht van het leven van Irene maakt schrijfster Frances Greenslade er een heel logisch verhaal van.

De schrijfster zet hier een verhaal neer wat enerzijds onbegrijpelijk is maar door de juiste schrijfstijl weet ze alles in het goede perspectief te plaatsen waardoor je als lezer toch weer met een goed gevoel achterblijft. En zoals menig lezer zal beamen, je zou eigenlijk wel wil weten hoe het in het verdere leven van de meisjes gaat.

Ik heb genoten van deze debuut roman. Ik hoop dan ook dat Frances Greenslade spoedig met een nieuw verhaal komt.