Welkom op Boeklezers.nl

Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »

Meedoen

Recensies van Scherpe kleuren door Thomas Lindblad

Scherpe kleuren is 2 keer gerecenseerd. De gemiddelde score is 3.0. Het boek is 2 keer gelezen.
Anoniem
- Scherpe kleuren
 
 
 
 
 
(3)

Recensie Scherpe Kleuren van Thomas Lindblad.

Genre: Roman, Coming-of-age
Uitgever: Uitgeverij Quist
ISBN: 978-90-77983-94-2
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 407
Uitgave: 2014


Cover:

De cover is vrolijk met vele kleurige cirkels door elkaar. De kleuren zijn alleen wazig afgebeeld en zijn dus tegenstrijdig met de titel die er met grote dikke witte letters middenop staat met de naam van de schrijver er iets kleiner onder. De kleuren lopen door over de hele kaft van voor naar achter.
Ik bedank de boekensite Boekenlezers.nl voor het beschikbaar stellen van dit boek. Ik geef de cover een 7.

Ik lees op de site van Thomas Lindblad dat dit boek is ontstaan toen hij een figuur uit zijn trilogie, De jonge Reiziger, De jonge Docent en de jonge Geleerde, aan het schrijven was. Hij had behoefte had aan een tegenpool van de hoofdpersoon uit zijn derde boek. Dit werd Vincent Moresby.

Het boek gaat over het leven van Vincent Moresby tussen zijn dertien de en twintigste jaar. Hij is een vreemde jongen die op school weinig vrienden heeft. De enige relatie die wat voor hem betekend is die met zijn moeder. Zijn vader is Nederlander en de eerste jaren wonen ze in Nederland. Zijn moeder is is Amerikaanse en na de scheiding van Vincents vader gaan ze terug naar de VS.
Ze wonen in een kleine universiteitsstad Brunswick in de deelstaat Maine in het noordoosten van de VS. Daar hebben ze in een zeer klein appartement waardoor moeder en zoon in één bed slapen, hierdoor is hun band zeer hecht en door het gebrek aan vrienden meer dan wat normaal is voor een puber. Op school is hij meestal alleen. Er zijn wel jongens waar hij wat contact mee heeft maar geen hechte vriendschappen.
Zijn vreemde gedrag komt voort uit een geestesziekte waar hij medicijnen voor slikt. Dit is een erfelijke aandoening die in de familie van zijn vaders kant voorkomt.
Als Vincent op een dag hele erge hallucinaties krijgt en hij hierdoor buiten westen raakt, wordt hij opgevangen en naar huis gebracht door Modest. Modest wordt zijn grote vriend en voorbeeld. alles wat er gebeurd deelt hij met de hem. Modest is al wat ouder en studeert aan de plaatselijke universiteit. Vincents moeder vindt het maar niks dat haar zoon omgaat met een, in haar ogen, veel te oude vriend.
Vincent ontdekt zijn homofiele gevoelens en gaat daar beetje bijzonder mee om.
Om zijn verliefdheid uit te drukken maakt hij de mooiste tekeningen, dit zijn meestal naaktportretten. Hij laat ze aan niemand zien.
Vincents prestaties op school zijn zeer matig en zijn vader en moeder besluiten, buiten hem om, om hem zijn laatste schooljaar van de middelbare school in Nederland te laten volgen. Daar woont hij bij zijn overgrootouders in een klein dorp vlakbij Leiden.
Eigenlijk gebeurd hier hetzelfde als in Amerika. Vincent is een vreemde vogel op school en het enige wat hem er doorheen sleept zijn zijn tekeningen.
Hij slaagt voor zijn laatste jaar en vertrekt weer naar Amerika. Daar loopt hij toevallig tegen iemand aan die een tekening van hem ziet en die nodigt hem uit om meer van zijn werk te laten zien. Dan komt Vincent er achter dat hij vooral mooie tekeningen kan maken als hij net hallucinaties heeft gehad.

Ik wist niet dat ik was uitgekozen om een recensie te maken voor dit boek en was dus verrast toen het bezorgd werd. Het boek heeft best een vrolijke cover waardoor ik het zeker zou oppakken om de achterflap te lezen. Maar ik zou het zelf niet gekozen hebben. Het is geen genre waar ik van hou. Maar dat is wel het leuke van recensie boeken lezen dat je soms iets buiten je comfort zone leest.
Toch had ik moeite om te boek uit te lezen. Het verhaal was meer een opsomming van steeds een beetje dezelfde gebeurtenissen. Vincent is in mijn ogen geen sympathieke figuur, hij is erg egoïstisch en heeft weinig sociale vaardigheden.
Vooral de homofiele relaties met de seksuele handelingen daarbij vond ik te veel.
Wat me bij is gebleven is dat iemand met een geestesziekte wel bijzondere dingen kan maar dat dit dan onderdrukt wordt met medicijnen.

Ik zou dit boek niet zo gauw aanraden aan de mensen die ik ken. Maar stel dat iemand iets dergelijks zoekt zou ik me het boek wel herinneren en dan vooral door de stijl en de manier waarop het geschreven is en het bijzondere onderwerp.

Ik geef dit boek drie *** sterren

- Scherpe kleuren
 
 
 
 
 
(1)

Scherpe kleuren, Thomas Lindblad

De titel van dit boek trok mij enorm aan, zeker toen ik de achterkant gelezen had. Maar helaas voldeed het boek niet aan mijn verwachtingen.

Deze roman geeft een beeld van de eigentijdse weg van een jongen, van deels Nederlandse, deels Amerikaanse afkomst naar volwassenheid. De hoofdpersoon, Vincent Moresby, is erg kwetsbaar, emotioneel labiel en heeft soms last van hallucinaties. Hij worstelt met zijn relaties tot andere mensen: zijn liefdevolle moeder die hem alleen heeft opgevoed, zijn afwezige vader, grootouders, stiefbroer, klasgenoten en eigenaardige vrienden. Tegelijkertijd beschikt hij over een uitzonderlijk talent, tekenen. Daar wordt hij later beroemd mee.
Centraal staat het vinden en vasthouden van vriendschap op jonge leeftijd en seksuele aantrekkingskracht van hetzelfde geslacht. Er komen verschillende jongens en jonge mannen voorbij, die op verschillende manieren belangrijk zijn in Vincents leven als puber en jongvolwassene. Het zijn verschillende jongens in verschillende perioden, maar toch lijkt het steeds weer een herhaling van hetzelfde. Personages en (rare) verhalen lijken te erg op elkaar. De meeste personages zijn homoseksuele mannelijke studenten die binnen korte tijd Vincent's nieuwe beste vriend worden en daarna een ‘seksuele’ relatie met Vincent aangaan.
Ik heb verschillende jong adult boeken gelezen, maar dit is niet echt mijn genre. Het houdt mijn aandacht niet vast en ik weet niet wat het doel van dit verhaal is. Ik had er meer van verwacht, meer diepte. In mijn ogen is het boek ook meer geschikt voor jongens dan voor meisjes.