Een boek dat je niet alleen leest, maar waarmee je leeft.' - Simon Schama
'Nergens vind je de vroege, emotioneel directe en onbekommerde Tolstoj in zo'n z... » 

Een boek dat je niet alleen leest, maar waarmee je leeft.' - Simon Schama
'Nergens vind je de vroege, emotioneel directe en onbekommerde Tolstoj in zo'n zuivere vorm als in deze versie. Er is nog iets dat voor deze editie pleit: de vertaling. Het Nederlands van Peter Zeeman en Dieuwke Papma doet de onstuimige directheid van de roman meer dan recht; het is een dynamisch en volkomen ge-kneed Nederlands, ongehinderd door ontzag of omzichtigheid voor het Literaire Meesterwerk. Zeeman en Papma weten er bijna duizend bladzijden lang de vaart in te houden.' - Bas Heijne, NRC Handelsblad
In mei 1866 schrijft Leo Tolstoj het woord 'einde' onder een manuscript dat gene-raties van lezers in zijn ban zal krijgen. Aanvankelijk heet het boek Eind goed, al goed, later wordt de titel veranderd in Oorlog en vrede. Het verhaal eindigt met een dubbel huwelijk, en niet met de dood van de grote held vorst Andrej Bolkonski. Delen van het manuscript worden gepubliceerd in tijdschriften en de auteur doet verscheidene pogingen het boek gedrukt te krijgen. Pas drie jaar later zal het boek verschijnen.
Deze oerversie is er nu ook in het Nederlands, in de prachtige vertaling van Peter Zeeman en Dieuwke Papma. Deze Oorlog en vrede is ongeveer half zo lang als de gecanoniseerde versie, ontbeert de lange uitweidingen over geschiedfilosofie, be-vat vele andere sc s en verwikkelingen en leidt naar een geheel ander einde. Met de uitgave van deze oorspronkelijke versie ziet een nieuwe, frisse Tolstoj het licht.
Lev Nikolajevitsj Tolstoj (1828-1910) geldt als een van de grootste schrijvers uit de wereldliteratuur. Zijn bekendste boeken zijn, naast Oorlog en vrede, Anna Karenina, De Kreutzersonate, De dood van Ivan Iljitsj en Opstanding.
'Tolstoj op zijn best: een magistraal epos over Ruslands oorlogen met Napoleon in 1805 en 1812, verweven met het lot van verschillende adellijke families; met een subliem realisme schildert hij het aristocratische milieu, de mentaliteit, en prikt hij de mythe door als zou het krijgsbedrijf een strak georganiseerde, gecontroleer-de aangelegenheid zijn.' - de Volkskrant «