Boek
Watanabe is een stille en buitengewoon serieuze jonge student in Tokio. Hij is dol op Naoko een mooie jonge vrouw maar hun wederzijdse liefde wordt getekend door de tragische dood van hun beste vriend jaren geleden.Watanabe went aan het campusleven en de eenzaamheid en afzondering die hij daar ervaart maar Naoko kan de druk en verantwoordelijkheid van het leven niet verdragen. Terwijl zij zich verder terugtrekt in haar eigen wereld vindt Watanabe aansluiting bij de andere studenten en voelt hij zich aangetrokken tot een jonge onafhankelijke en seksueel ge ncipeerde vrouw.Norwegian Wood is een indringend verhaal over romantiek en volwassenheid over de onmogelijke en dappere liefde van een jonge man.Met deze prachtige en weemoedige roman brak Haruki Murakami door in Japan. Er werden meer dan vier miljoen exemplaren van verkocht.Haruki Murakami 1949 is een van de meest vooraanstaande Japanse auteurs. Zijn werk wordt wereldwijd in meer dan dertig landen vertaald. Van hem verschenen eerder Ten zuiden van de grens Hardboiled Wonderland en het einde van de wereld De jacht op het verloren schaap De opwindvogelkronieken Spoetnikliefde De olifant verdwijnt After Dark en Kafka op het strand.8216Een meesterlijke roman 8230 Norwegian Wood heeft de onmiskenbare kenmerken van Murakami8217s hand.8217 8211 The New York Times Book Review8216Er gaat iets onweerstaanbaars uit van zijn werk iets bedwelmends en meeslepends val je voor hem dan ben je gesjochten want dan moet ineens dringend alles van hem gelezen worden.8217 de VolkskrantGoudenBladwijzer07pers27pers28 «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Vanwege berichtgeving over zijn trilogie IQ84 meende ik kennis te moeten maken met deze Japanse literaire ster. Norwegian Wood is een van zijn vroegere romans, realistisch en in een vrij sobere stijl. De eerste 50 pagina’s kwam de roman nogal moeizaam op gang. Het begint met een 37-jarige ‘ik’ (die later Watanabe blijkt te heten) die landt in Hamburg en op de speakers van het vliegtuig het nummer ‘Norwegian Wood’ van de Beatles hoort spelen. Dat brengt hem terug naar zijn studententijd, achttien jaar geleden. (Hamburg en zijn bestaan in het ‘nu’ komen verder niet meer terug in het boek.)
Zijn jeugdvriend Kizuki heeft op 17-jarige leeftijd zelfmoord gepleegd en met diens vriendinnetje Naoko maakt Watanabe lange wandelingen. De roman vertelt van zijn liefde voor dit bijzondere meisje, van zijn sterfelijkheidsbesef, van zijn liefde voor Midori, een ander meisje. Het komt langzaam op gang, mede door het zo nadrukkelijk ‘gewone’ van Watanabe. Hij heeft geen meningen, geen voorkeuren, vindt eigenlijk alles wel best en laat de richting van zijn leven geheel bepalen door wat er op zijn pad komt. Dat ogenschijnlijk doelloze maakt hem niet direct sympathiek.
Maar gaandeweg ging ik steeds meer op in het verhaal. Niet dat dit nu zo wereldschokkend bijzonder is, maar het is wel heel erg goed beschreven. De vriendschappen tussen mensen zijn mooi en hun gestuntel door het leven is geloofwaardig en zelfs herkenbaar. Uiteindelijk gaat het boek over de dood, het besef dat de dood niet tegendeel is van het leven, maar dat het ons tijdens ons leven voortdurend omgeeft.
Tegen het einde van het boek heeft Watanabe over de dood dit begrepen: ‘geen enkele waarheid kan het verdriet om het verlies van een dierbare helen’. Dit deed mij denken aan de prachtige woorden uit de film ‘Finding Forrester’: ‘The rest of those that have gone before us, can not steady the unrest of those that follow’.
Dit boek heeft mij ontroerd en uiteindelijk heeft het mij in het kamp getrokken van Murakami-liefhebbers. Ik vermoed dat dit het eerste boek zal zijn in een lange rij die ik nog ga lezen. Al hoop ik dan wel dat die door een andere vertaler naar het Nederlands zijn omgezet. Want zinnen als 'het werd hem vreemd te moede' kom ik liever niet meer tegen.