Boek
Op weg naar haar tante, die verhuist naar een verzorgingstehuis, krijgt Maggie een ongeluk. Ze verblijft tijdelijk in een vervallen hotel, totdat ze weer op de been is en naar haar tante kan. Maar het oude hotel blijft haar trekken.
De volwassen kinderen van de hoteleigenaars, Dennis en Doortje, hebben het te druk met hun eigen levens om het hotel nieuw leven in te blazen. Daarom besluit Maggie het zelf te doen. Ze koopt het hotel en zegt haar baan op. Zodra de bovenverdieping van het hotel is opgeknapt, komt Dennis er ineens logeren, want hij heeft geen andere woonruimte. Echt blij is Maggie er niet mee. Dan vindt Dennis ook nog eens dat hij een poging kan doen om haar te versieren. Daar valt zij mooi niet voor
Ze heeft wel wat beters te doen!
José Vriens begon haar schrijverscarrière als auteur van doktersromans. Haar soepele stijl getuigt hier nog steeds van: Josés boeken lezen stuk voor stuk heerlijk weg. Eerder verscheen van haar 'Nooit meer alleen' en 'Kasteel te koop'.
«
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
José Vriens - Later is nu
Maggie komt, na een paar dagen gedwongen nadenken in een vervallen hotel, tot de conclusie dat ze misschien toch iets wil veranderen in haar leven. Ze besluit om het hotel te kopen en het weer helemaal op te knappen.
Haar vriend Mark is echter toch niet van plan om zijn baan op te geven en dus staat ze er alleen voor.
Dennis, de irritante zoon van de vorige eigenaar, maakt het haar ook niet gemakkelijker als hij, bij gebrek aan woonruimte,al lang vóór het hotel geopend is, bij haar intrekt. Alleen Kevin, eigenaar van een aantal andere hotels, is bereid om daadkrachtig hulp te bieden. Dat hij daar misschien egoïstische redenen voor heeft, daar wil Maggie niets over horen.
Ondanks wat tegenslagen op het persoonlijke front weet ze van het hotel een succesvol bedrijf te maken.
Later is nu, is een gezellige familieroman van José Vriens. Er zijn geen hele grote verrassingen, maar het boek leest heerlijk weg als je toe bent aan een paar uurtjes leesontspanning.
December 2010 – Bianca van Strien