"Langzaam werd gisteren vandaag"is het verslag dat Harm Tijssen gedurende enkele jaren heeft gemaakt over het verloop van de ziekte van Alzheimer bij zijn vrouw.
Tijssen beschrijft op een nauwkeurige, bijna documentaire manier haar dementeringsproces. Hij neemt daarbij geen blad voor de mond.Hij verwoordt zijn vertwijfeling als hij de eerste verschijnselen van de ziekte bij zijn vrouw bemerkt.Hij toont compassie met zijn geliefde partner, die-ondanks alle door hemzelf en anderen geboden zorg-wegglijdt naar een mentale diepte waarvandaan geen terugkeer mogelijk is.Tijssen schrijft over de talloze momenten van wanhoop die hij dag in dag uit met Heleen beleeft, maar ook over de zeldzame flarden van hoop op althans een gedeeltelijke genezing, die een nieuw medicijn lijkt te kunnen bieden.