De misvatting dat karateka altijd met ʻlege handenʼ vochten, of zouden behoren te vechten, is een wetenschappelijk achterhaalde illusie. Karate en kobudo zijn a... » 

De misvatting dat karateka altijd met ʻlege handenʼ vochten, of zouden behoren te vechten, is een wetenschappelijk achterhaalde illusie. Karate en kobudo zijn als broer en zus altijd al onafscheidelijk geweest. In zijn nieuwste, rijkelijk geïllustreerde uitgave; Kobudo, wapenkunsten van Ryukyu en Japan, schrijft auteur Patrick Baas over zijn kennis, ervaringen en bevindingen in zowel het Ryukyu kobudo als het Koryu Nippon kobudo. De historische wapens van boeren, vissers, samoerai- en ninja-krijgers worden in zowel hun vroegere context als in de moderne hedendaagse maatschappij belicht en besproken. Er wordt uitvoerig ingegaan op het essentiële en onmiskenbare belang van een goede nontraditionele wapentraining. Een training die iedere beoefenaar van karate, kung-fu of pencak silat - naast het zelfverdedigingsaspect an sich - op alle mogelijke manieren ten goede zal komen. Zo verkleinen volgens de auteur wapentrainingen de angstgevoelens, versterken zij het alertheidsniveau, verhogen zij de pijngrens en verbeteren zij inzichten op zowel technisch als tactisch vlak. Er wordt weleens gezegd dat een wapen een verlengstuk is van het lichaam, maar feitelijk gezien ligt een training in kobudo in het verlengde van iedere serieuze karatetraining. «