Boek
Ik was Alice
Maar o wat heb ik er genoeg van, lieverd! Wat ben ik het beu om Alice in Wonderland te zijn. Klinkt dat ondankbaar?
Alice Liddell Hargreaves kijkt terug op een rijk en gevuld leven. Als jonge vrouw, echtgenote, moeder en weduwe heeft ze grote passie gekend en een bestaan vol privileges geleid. Maar ook verdriet is haar niet bespaard gebleven. Aan de vooravond van haar eenentachtigste verjaardag beseft ze echter dat de buitenwereld haar altijd alleen maar heeft gezien als Alice.
Ik was Alice is meer dan een liefdesgeschiedenis. Het is ook een roman vol geheimen en vragen. Een briljante mengeling van feit en fictie waaruit een gepassioneerde vrouw naar voren komt die haar fictieve alter ego meer dan waardig was. Een prachtige sfeertekening van een wereld die net zo betoverend is als het Wonderland waarvoor alleen Alice de inspiratiebron had kunnen zijn.
«
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Ik was Alice
Melanie Benjamin – Ik was Alice
Echt gebeurd of fictie? Dat was de vraag die me bezighield toen ik het boek in handen had en op het punt stond om erin te beginnen. Het verhaal “Alice in Wonderland” ken ik eigenlijk alleen maar van de Disney tekenfilm en de film met Johnny Depp die afgelopen jaar in de bioscoop is verschenen. Erover nagedacht wie de muze voor dit verhaal geweest is, had ik nog nooit.
Gelukkig was mijn onwetendheid geen probleem, want het is een uitgebreide terugblik op haar leven door Alice Liddell Hargreaves zelf, het meisje dat Lewis Carroll (Mr. Charles Dodgson) inspireerde tot het schrijven het wereldberoemde boek.
Deze roman is min of meer opgedeeld in drie delen:
De kindertijd van Alice: daar vertelt ze vooral over haar relatie met Mr. Dodgson, die wiskundeleraar was in Oxford, maar vooral erg gefascineerd was door het fotograferen van kleine meisjes en vooral van Alice. Wat altijd een beetje een raar gevoel bij mij achterliet. Vooral omdat Alice zich pas veel later in het boek de reden van de plotselinge breuk tussen het 11jarige meisje en de “oude” man Dodgson herinnert, blijft de vraag wat er precies is gebeurd altijd als een soort dreiging boven het boek hangen.
In het tweede deel is Alice een jonge vrouw die haar eigen weg zoekt en verliefd wordt en hoewel ze met het boek niets meer te maken wil hebben, weet iedereen dat zij de beroemde Alice is en komt ze er onmogelijk van los, waardoor ze ook veel later als oude vrouw begint te beseffen dat ze misschien niet het juiste van haar leven heeft gemaakt en dat ze dat altijd op het boek heeft geschoven.
Melanie Benjamin schrijft interessant en het boek leest zich als fictie. Achterin het boek staat dat ze zich zoveel mogelijk heeft gehouden aan de historische feiten, maar dat natuurlijk niet alle gebeurtenissen precies zo gebeurd zijn als ze heeft verteld. Het is een goedlopend roman die ik toch steeds weer graag heb opgepakt om verder te lezen.
Oktober 2010 – Bianca van Strien
