De ene keer was het een parfum, de andere een lichaamsgeur, de volgende een liedje uit een auto of een stem die ik in een menigte opving, voor zover ik die al o... » 

De ene keer was het een parfum, de andere een lichaamsgeur, de volgende een liedje uit een auto of een stem die ik in een menigte opving, voor zover ik die al opving en niet zelf tot leven riep, zoals ik ook haar voetstappen kon horen of haar vingers door mijn haar kon voelen strijken zonder dat er iemand in mijn buurt was. Zelfs was mijn geest in staat haar als een schrikgodin voor me te laten opdoemen, en dat gewoonlijk ook nog op de minst geschikte ogenblikken, als ik net weer even in de wereld opging als een worm in een vers omgewoelde tuin. Op zoek naar inspiratie voor zijn boek over een eigentijdse troubadour volgt een schrijver een passante door het oude centrum van Den Haag. In de lounge van een hotel raken ze met elkaar in gesprek. In de veronderstelling dat het iets eenmaligs is, grijpen ze allebei hun kans om aan een vreemdeling die hen weer zal vergeten te vertellen wie ze zijn. Tussen deze claustrofobische romanticus en een verlegen fotografe voor wie slechts nabijheid telt, bloeit een hevige, maar noodlottige liefde op «