Ik ben voor veel mensen een foto voor sommigen een naam van vroeger voor een paar ben ik een nummer. Bij jou ben ik mij. Wij vergeten niet wie we waren. Wij zul... » 

Ik ben voor veel mensen een foto voor sommigen een naam van vroeger voor een paar ben ik een nummer. Bij jou ben ik mij. Wij vergeten niet wie we waren. Wij zullen blijven wat we zijn geworden. Ook al doet het zonlicht uiteindelijk elke kleur verbleken de wind en regen nemen alles mee in het groot geheugen van de aarde. Wat geleefd is zal niet vergeten worden. Bovenstaand gedicht is een van de 21 gedichten die Hein Walter schreef voor de vader van de inmiddels 125 jaar vermiste Nathalie. De gedichten zijn te lezen als brieven van het meisje aan haar vader waarin ze zich inleeft in wat hij voelt. Ze geeft hem troost door te bestaan in woorden en op die manier weer ik te zijn. Hein Walter is erin geslaagd zich in te leven in deze moeilijke materie en in heldere ontroerende bewoordingen uitdrukking te geven aan de onvoorstelbare emoties van een achterblijvende ouder. «