Een verlangen naar ontroostbaarheid bevat twaalf essays over wezenlijke onderwerpen als leven en dood, kunst, schrijven, spreken en lezen, over de kleur van kla... » 

Een verlangen naar ontroostbaarheid bevat twaalf essays over wezenlijke onderwerpen als leven en dood, kunst, schrijven, spreken en lezen, over de kleur van klanken, over fictie in de literatuur en over het dagboek en de dood. Wittgenstein is een van de telkens terugkerende namen, Freud een andere; Friedrich Nietzsche is de vrijwel onzichtbare toeschouwer. Zoals Herman de Coninck schreef in Nieuw Wereldtijdschrift: 'Patricia de Martelaere is de enige filosofe in dit taalgebied die van filosofie niet alleen iets onacademisch, iets begrijpelijks, maar ook iets aangrijpends kan maken.'
'De essays van De Martelaere ontwijken niets en zijn daarom op een glorieuze manier pijnlijk. Ze zijn briljant omdat ze nergens vaag zijn, terwijl ze toch de meest gevoelige onderwerpen behandelen.' Vrij Nederland
Patricia de Martelaere (Zottegem, 1957) is schrijfster en filosofe. Ze werd bekroond met de Belgische Staatsprijs voor Literatuur en publiceerde vier romans, een dichtbundel en drie essaybundels. Haar in 2005 verschenen roman Het onverwachte antwoord stond op de shortlist van de Ako Literatuurprijs, de Libris Literatuurprijs en de Gouden Uil. Een verlangen naar ontroostbaarheid werd in 1994 bekroond met de J. Greshoffprijs. «