Boek
Als op een nacht in 1871 een ver familielid aan de deur van de Meijers klopt, kan niemand vermoeden dat hun leven vanaf dat moment radicaal zal veranderen. Hun wereld in het dorp Endingen is op dat moment klein, maar nog intact. Dan duikt wervelwind Janki op, een ver familielid, al weet niemand er het fijne van. Een jaar later heeft hij een bruid de aangenomen dochter annex dienstmeid Chanele, een vrouw die op vele momenten een beslissende rol gaat spelen in het leven van de Meijers en een stoffenwinkel in Baden.
Vijf generaties beslaat de geschiedenis van de Meijers, een geschiedenis vol liefdesgeluk en levensdroefenis, en vol strijd om succes en acceptatie. En steeds raakt de wereld een stukje meer uit zijn voegen.
Met Het lot van de familie Meijer heeft Charles Lewinsky een ongelooflijk indrukwekkende, mooie, grappige, ontroerende familieroman geschreven. De stemmen van Salomon Meijer en de zijnen zullen nog lang nagonzen.
«
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Het lot van de familie Meijer een lijvige kroniek over een joodse familie die begint in 1871 en eindigt in 1937. Een mooi geschreven boek dat vraagt om een rustig en ontspannen lezen en meeleven in de tijd met deze familie.
Het is alsof ik bij hen logeerde. In het begin is er dan nog de afstand tussen hen en mij, een kat uit de boom kijken. Ik wil meer nabijheid, meer kwetsbaarheid, meer dynamiek ook. Dan langzaam, alsof men dit verlangen van mij gevoeld heeft, leer ik de leden van deze familie stuk voor stuk kennen en ook hun onderlinge relaties. Al lezend lijkt het of ik steeds meer toegelaten word in hun leven, in hun familie. De verhalen en beschrijvingen worden minder magisch, minder afstandelijk, en de karakters worden steeds duidelijker. Ik krijg hun uiterlijke verschijning steeds duidelijker in beeld. Steeds meer vergezel ik de verschillende leden in de familie in hun leven.
Hoewel het leven door de omstandigheden en de tijd waarin het verhaal zich afspeelt op zich niet vrolijker wordt, ga ik me door de verhalen niet triester voelen. En ook de humor blijft, tot het einde toe.
Ik leer onderweg ook meer over de Joods religieuze gebruiken en rituelen, over gebeden en zegswijzen.
Maar hoewel het boek nergens echt triest wordt leer ik toch ook oom Melnitz kennen, de overal aanwezige oom Melnitz. Hij zorgt er zelf wel voor dat hij in het centrum van het verhaal aanwezig blijft, hij vraagt de aandacht, hij vraagt om te blijven kijken.
Tot het eind toe voelt het alsof het verhaal mooier en duidelijker en nóg mooier en nóg duidelijker wordt.