De manier waarop Maria het verhaal van Angel beschreven heeft is heel mooi. Het boek wordt verteld vanuit wat Angel heeft geschreven en dat is steeds cursief gedrukt. De gewone druk is wat Maria met Angel bespreekt en ervaart.
Wat mij vooral opvalt bij dit verhaal dat gaat over een heel emotioneel geladen onderwerp, het is non-fictie en dat wordt ook zo gebracht. Geen literaire zinswendingen want die zouden hier niet op hun plaats zijn. Dit is ernstig, waargebeurd en moet ook zo overkomen. Toch slaagt ze erin om het geheel niet al te zwaarwichtig te schrijven. Daar had ik eerlijk gezegd zelf bang van. Ook de schrijftaal is heel eenvoudig gehouden en toegankelijk om te lezen. Echt een boek dat door iedereen gelezen kan en moet worden.
Dit is een gruwelijk verhaal dat niet zo had mogen lopen en dat wordt in het boek ook duidelijk gemaakt. Het falen van de Jeugdzorg, het lang wachten op hulpverlening. Een hulpverlening die niet afdoende is of zelfs fout is. Gewoon het hele systeem zit hierin fout, ook de omgeving die niet ingrijpt, familie, buren die het zien en niks doen. Al deze dingen komen aan bod en zetten de lezers aan het denken.
Zelf vind in de gedragingen en gedachten van Angel als kind een belangrijke leerschool voor mij. Als juf heb je af en toe kinderen in de klas die thuis met een of andere vorm van mishandeling of verwaarlozing te maken hebben. Door wat ze schrijft kan ik als leerkracht met andere ogen kijken naar mijn kinderen. Erg leerzaam voor mij.
Echt klasse hoe ze samen dit boek hebben geschreven. Knap van Angel hoe ze zich zo kwetsbaar durft opstellen en erg professioneel hoe Maria ermee omgaat. Kortom een boek dat gelezen moet worden. Petje af en bedankt dames!