Anderhalf jaar lang heeft Marjolijn last van duizeligheid en een paar keer valt ze, zonder aanwijsbare oorzaak. Terwijl ze, als vriendin en documentairemaker, b... » 

Anderhalf jaar lang heeft Marjolijn last van duizeligheid en een paar keer valt ze, zonder aanwijsbare oorzaak. Terwijl ze, als vriendin en documentairemaker, bekend stond om haar levenslust, haar vrolijkheid en haar glimlach, voelt ze zich in toenemende mate depressief. Na wisselende diagnoses door verschillende artsen wordt zij aan nader onderzoek onderworpen, en begint een steeds wanhopiger wordende reis langs medische specialisten en zorginstellingen.Walter Stolz beschrijft op openhartige wijze het laatste jaar uit het leven van zijn vrouw. Met veel respect voor de artsen en verpleegkundigen die haar geholpen hebben, legt hij de pijnlijke tekortkomingen van de Nederlandse gezondheidszorg bloot. Hij laat zien dat de manier waarop de zorg is georganiseerd, met name het ontbreken van duidelijke afspraken tussen ziekenhuizen en zorgverleners onderling, onvermijdelijk leidt tot verkeerde medische beslissingen. Zijn verslag is een ontroerende en overtuigende oproep tot het aanstellen van professionele begeleiders voor patiënten in de complexe ketenzorg.. «