Een wake voor Jan Wolkers

'Jan Wolkers was inmiddels vijf dagen dood. Ik legde het boek tussen de rechterzij van de schrijver en de dunne houten wand van de cremeerkist. Op de titelpagin... » 

'Jan Wolkers was inmiddels vijf dagen dood. Ik legde het boek tussen de rechterzij van de schrijver en de dunne houten wand van de cremeerkist. Op de titelpagina van het boek had ik in het vliegtuig al een paar woorden geschreven , een sms-je aan God. Over de inhoud van dit bericht zwijg ik, omdat zulks alleen God, Jan Wolkers en mij aangaat.'

Toen Oleg Zobern (1980) eind oktober in ons land en onze stad was om zijn werelddebuut mee te maken, de door Douane uitgegeven verhalenbundel Stil Jericho, was hij vrijwel vanaf het moment van zijn landing op Schiphol in de ban van de dood van Jan Wolkers: hij viel als een blok voor de titel Op de vleugelen der profeten, Wolkers' essay over de invloed van de bijbel op zijn schrijverschap. Midden in zijn verblijf van acht dagen bezochten schrijver en uitgever de crematie van Wolkers in Amsterdam. Eenmaal terug in Rusland stuurde Oleg algauw zijn 'Nederlandse' verhaal dat een eerbetoon aan Jan Wolkers mag heten: Een wake voor Jan Wolkers. «