Wat een geweldig mooi aangrijpend boek over Nico, die veerman is, en gescheiden van Lieke. Samen hebben zij een dochter Geesje, zij heeft de scheiding van haar ouders niet kunnen verwerken. En ze besluit de regie te nemen over haar lichaam door steeds minder te gaan eten. Want ze wil lichter dan de wind zijn. Na de scheiding, kiest ze om bij haar vader te blijven wonen en daarmee "straft" ze haar moeder. Ze verbreekt stelselmatig alle banden met haar. Terwijl ze veel van haar moeder houdt. Haar vader kan de scheiding moeilijk verwerken en Geesje zorgt zo goed als het gaat voor alles. Vader raakt aan de drank maar komt er dank zij de goede zorgen van Geesje er weer boven op. Maar dan heeft Geesje aandacht nodig en die krijgt ze niet omdat vader alle zeilen moet bijzetten om overeind te blijven. Maar heeft niet, veel te laat in de gaten dat het met Geesje niet goed gaat. Geesje beland in het ziekenhuis, en in een kliniek maar ze wil niet meer. Ze weet iedereen om de tuin te lijden. Op het laatst is ze weer thuis bij haar vader die er alles aan doet om ze te redden. Dat is niet gelukt, en hij komt weer in een depressie. De veerpont die blijft varen, tot op een dag een jonge vrouw bij hem in de stuurhut komt en hem vraagt hoe de veerboot werkt, en of hij haar het wil leren. Sinds de komst van Klaar komt bij Nico alles weer boven over Geesje . En Klaar is degene die hem weer leert leven. Prachtig verteld met veel kennis van zaken, heel erg mooi. Ik heb een traantje moet laten en dat gebeurd niet gauw.