Een vrouw, Dolores Claiborne vertelt haar verhaal in een boek-lang monoloog. Hoe haar man niet van zijn eigen dochter kon blijven. Een man die aan alle kanten niet deugt. En dat ze hem alleen getrouwd was vanwege zijn mooie voorhoofd. Hoe ze een rijke oude vrouw verzorgd. Die niets anders doet dan haar treiteren. Dan komt er een moment, dat ze een besluit neemt. Een fataal besluit... Door iedere keer iets meer te vertellen, weet Stephen King de spanning op te voeren. Op het moment dat zij haar man vermoorde, had ik zelfs de neiging te denken: Goed zo! Hoewel ik ook weer medelijden voor hem voelde. Zo levensecht beschrijft King. je voelt met de personages mee.