Boek
Twee jaar lang heeft Joris Luyendijk zich ondergedompeld in het hart van de financiële wereld in Londen en zijn bevindingen beschreven in 'Dit kan niet waar zijn'. Juist omdat hij geen kenner was van de bankenwereld, was hij de ideale auteur om te onderzoeken wat er gebeurd is: hoe gesloten de wereld van de high finance ook is, velen wilde met hem praten om uit te leggen hoe mooi hun werk was. Hoe zwaar. Hoe interessant. En hoe gevaarlijk. Want de conclusie is even stevig als pijnlijk: de instellingen die ervoor moeten zorgen dat de economie functioneert, kunnen de wereld in de afgrond storten. En dat gebeurt allemaal met de beste bedoelingen door mensen die precies dezelfde zorgen hebben als u en ik, door mensen die de hypotheek moeten betalen en de kinderen op een goeie school wilden hebben. De scherpe blik en de onbevangen manier van vragenstellen zorgt ervoor dat Luyendijk als geen ander inzichtelijk maakt hoe we ervoor staan. And it is not pretty. «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Dit is een indrukwekkend verslag van het graafwerk door de auteur in de bankensector. Van het reilen en zeilen van de banken word je beslist niet vrolijk en de conclusies zijn niet mals.
In de jaren voor de crash (2008) hebben consumentenbanken en hypotheekverstrekkers gewone mensen heel erg veel geld laten lenen. Toen het fout ging en de ene na de andere bank failliet dreigde te gaan moesten overheden diep in de buidel tasten. Het scheelde maar weinig of het hele financiële systeem was ingestort.
Bankkolossen waren onbeheersbaar geworden en moesten eigenlijk in delen worden geknipt om weer bestuurbaar te worden, maar dit is niet gebeurd.
De bankensector gaat op de oude voet verder. Enkele kleine ingrepen, zoals het aanhouden van grotere buffers, zijn bij lange na niet voldoende om een crash in de toekomst te kunnen voorkomen.
Van overheden hoeven we niet te verwachten dat krachtig zal worden ingegrepen. Banken opereren niet nationaal maar internationaal en zullen bij teveel overheidsbemoeiing dreigen het betreffende land de rug toe te keren en functioneren zonder invloedrijke banken is tegenwoordig onmogelijk. Bovendien blijft het voor landsregeerders lokken om na hun politieke carrière een lucratieve baan bij een bank te aanvaarden. Daar kan vele keren meer verdiend worden dan als politicus.
De belastingbetaler blijft onveranderd de pispaal als het toch weer fout mocht gaan. Overheden zullen weer met veel geld op de proppen moeten komen om de boel overeind te houden.
Met het huidige systeem kan het morgen nogmaals gebeuren en het is zelfs niet ondenkbaar dat de crash dan zo heftig zal zijn dat de wereldeconomie volledig in zal storten en het heel lang gaat duren voordat de weg naar boven weer kan worden ingezet.
Petje af voor dit heldere relaas van een taai onderwerp. Ook voor niet ingewijden is dit boek te behappen!
Bankiers leven in een amorele wereld van lange werkdagen en - weken, topsalarissen en hoge bonussen. Toch of juist daardoor scheerde de wereld in 2008 langs de afgrond van de economische crisis. Zou zoiets weer kunnen gebeuren of heeft de sector afdoende maatregelen genomen om herhaling te voorkomen? Zijn de bankiers slecht of is het systeem verkeerd? Joris Luyendijk interviewt 200 insiders en analyseert haarscherp.