De Griekse tragedie is niet alleen een literair genre dat nog altijd aanspreekt en ontroert ze was ook een wezenlijk bestanddeel van de Atheense democratie. Dit... » 

De Griekse tragedie is niet alleen een literair genre dat nog altijd aanspreekt en ontroert ze was ook een wezenlijk bestanddeel van de Atheense democratie. Dit boek maakt deze politieke dimensie van literatuur weer zichtbaar. Het kijkt naar Sofocles tragedies zoals Antigone en met name Oedipus in Colonus een soort vervolg op Koning Oedipus geschreven tegen de achtergrond van de Peloponnesische oorlog en de soms bloedige strijd om de Atheense democratie. Oppervlakkig beschouwd lijkt Oedipus in Colonus een tragedie over onrecht en verzoening lijden en verlossing en het aanvaarden van het ouder worden en de dood. Maar het stuk heeft een onmiskenbaar politieke lading en verontrustende boventonen van oorlog tussen en binnen steden en zelfs binnen de familie. Oedipus is woedend op het vaderland dat hem ten onrechte verbannen heeft en wil het vernietigen. Hij pleit zichzelf vrij van de moord op zijn vader Laios maar vervloekt zijn beide zonen en stort daarmee ook zijn dochters in het verderf. Voor de oude en machteloze vluchteling Oedipus blijkt het woord een geducht zelfs dodelijk wapen. De vloek van Oedipus beschrijft hoe het antieke theater vragen oproept over de macht van het woord in een democratie en over de grenzen van wie mag spreken en van wat kan worden gezegd. Daardoor biedt het een verrassende kijk op kwesties van burgerschap ballingschap en de verhouding tussen recht en macht kwesties die ook in de huidige politiek aan de orde zijn. «