Boek
De tijgervrouw van Galina
Tijd: het heden. Plaats: een Balkanland, verwoest door jarenlange conflicten.Natalia, een jonge arts, is op een missie naar een weeshuis om er kinderen te vaccineren. Onderweg krijgt ze het bericht dat haar geliefde grootvader is overleden, in een veldhospitaal ver weg en onder onduidelijke omstandigheden. Hij was arts, net als Natalia, en ze herinnert zich hoe hij haar vroeger altijd betoverde met zijn verhalen, doorspekt met lokale mythes en legenden, zoals die van de zwervende onvergankelijke man.Haar grootvader was ook arts en een zeer rationeel mens bovendien, maar toch raakt ze ervan overtuigd dat hij zijn laatste dagen doorbracht met het zoeken naar deze vagebond, die claimde onsterfelijk te zijn. Terwijl Natalia worstelt met die gedachte, stuit ze op een aanwijzing in haar favoriete The Jungle Book van Kipling, die haar leidt naar het ongelooflijke verhaal van de tijgervrouw van Galina.Obreht maakt royaal gebruik van de rijke folklore van de Balkan en weeft een veelkleurig tapijt dat het recente verleden van haar geboorteland illustreert. De tijgervrouw van Galina is een mysterie, een diepgaand emotioneel familieverhaal, en een prachtige illustratie van de complexe geschiedenis van de Balkan. «
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
De tijgervrouw van Galina
Volgens de Independent is ‘De tijgervrouw van Galina een boek dat je telkens opnieuw wilt lezen’ en ik kan het hier alleen maar mee eens zijn. Direct toen ik het boek weglegde, wilde ik er eigenlijk opnieuw in beginnen om nogmaals het gevoel te beleven dat dit boek me geeft, hoe de verhalen zijn beschreven. Thea Obreht won de Britse Orange Prize For Fiction 2011 toen ze net 25 jaar was. En hoe verdiend is deze prijs. Het is haar eerste boek en het smaakt naar meer. Ze maakt gebruik van prachtige zinnen om haar verhalen te vertellen. Of zijn het gewoon prachtige verhalen waardoor de zinnen vanzelf mooi worden? Wat de stijl betreft doet ze me denken aan Gabriel Garcia Marquez, de fantasie stroomt haar door het bloed. Hoe zij rituelen, geloof en bijgeloof van de karakters in dit boek beschrijft en hoe deze mensen hiermee omgaan is indrukwekkend. De veertig dagen van de ziel beginnen op de dag op de ochtend na het overlijden. De levenden weten dat de ziel hen zal verlaten…..om plekken uit het verleden op te zoeken. Zo’n zin maakt nieuwsgierig, wat gebeurt er. Het boek speelt zich af in een Balkanland, waarschijnlijk het voormalige Joegoslavië waar zij zelf in 1985 is geboren. Het boek gaat over Natalia die na de dood van haar grootvader herinneringen aan hem ophaalt en wil weten hoe hij zijn laatste levensdagen heeft doorgebracht. Herinneringen aan Jungleboek, waaruit haar grootvader haar altijd voorlas en dat later in het boek nog een bijzondere rol gaat spelen. Herinneringen aan de bezoekjes aan de dierentuin, maar vooral aan de verhalen die haar opa haar door de jaren heen vertelde. Stuk voor stuk bijzondere verhalen, zoals het verhaal van de onvergankelijke man (de man die niet dood kan gaan), de tijgervrouw van Galina en meer. Bijzonder, fantasierijk, magisch, ik zie uit naar Obrehts volgende boek
