Dit boek vertelt het verhaal van de inwoners van Toreno, een schijnbaar onbeduidend dorp in Catalonië, Spanje. De roman beslaat een tijdspanne die gaat vanaf de Spaanse burgeroorlog, de Franco-periode, en doorgaat tot in de tijd van het herstel van de democratie tot het jaar 2002.
Een onderwijzeres/fotografe , Tina vindt in een oud schoolgebouw, dat de volgende dag gesloopt zal worden, een sigarenkistje met schriftjes. In die schriftjes heeft de schoolmeester Oriol Fontelles zijn levensverhaal gedaan. Dit verhaal grijpt haar zozeer aan dat ze verder onderzoek gaat doen via mensen die deze onderwijzer mogelijk gekend hebben.
Maar daarbij krijgt ze ook contact met de zeer rijke en invloedrijke zakenvrouw, die een belangrijke rol heeft gespeeld in het geheel van de situatie van Toreno en in het leven van Oriol Fontelles. Zij blijkt niet erg bereid mee te werken bij het onderzoek van Tina en probeert op verschillende manieren beslag te leggen op de schriftjes. Hoewel het plot langs verschillende verhaallijntjes beschreven is, is dit ongeveer hoe het verhaal begint en zich verder ontwikkelt.

De schrijver maakt het de lezer niet zómaar gemakkelijk. Zorgvuldig lezen is noodzakelijk om te kunnen genieten van het boek. Maar het is de inspanning waard. Een prachtboek! Met een heel eigen schrijfstijl en voldoende toegankelijk om er van te kunnen genieten.
Een scène wisselt soms binnen één zin of in een volgende zin zonder verdere verduidelijking. Zelfs hele plotwendingen worden soms in een korte zin of een halve zin als toegift even ingezet. Ook het perspectief van waaruit situaties of dialogen geschreven worden wisselen binnen een zin of in de volgende zin door verandering van persoon of persoonsvorm.
Maar deze manier van schrijven heeft een verrassend effect en bovendien verlevendigt dit het verhaal en worden verbanden gemakkelijk gelegd en scènewisselingen soepel gemaakt. Wel is het zaak om gebeurtenissen en situaties in verleden en heden goed vast te houden, zodat een wisseling ook sneller op te pakken valt.
De schrijver hanteert verder een schrijfwijze die ik ingehouden zou willen noemen, ook bij situaties die bij mijzelf als lezer emoties oproepen. Juist deze ingehoudenheid geeft een passende lading aan het verhaal die het hele boek door aanwezig is. Passend omdat ook de inwoners van Toreno waren gedwongen zich in te houden. Je kon zomaar aangegeven worden bij de falangisten door kennissen, buren, collega’s, familie of vrienden. Het kon je letterlijk de kop kosten als je te emotioneel reageerde op onderdrukkende gebeurtenissen.
Het aantal personen, die een rol spelen in het boek, blijft beperkt. Dit zorgt er voor dat het verhaal overzichtelijk blijft en de verschillende beschreven scènes en situaties snel te plaatsen zijn.
Bovendien is het een luchtig geschreven boek; en korte toevoegingen, functioneel weliswaar, ofwel langere herhalingen, die aandoen als een refrein, geven extra accenten of een wat sarcastisch effect en maken dat je af en toe de neiging voelt tot glimlachen.
Het einde gaf in letterlijke zin te denken.
Een heel bijzonder boek, een waardevolle aanrader!