Boek
De onderkant van sneeuw
Hoe ga je verder met je leven nadat je per ongeluk een meisje van drie hebt doodgereden?
Ik trapte op de rem, die ik allang niet meer onder controle had, mijn vingers klauwden in het stuur. Ik spinde in een zee van sneeuw, rond en rond en rond en rond, terwijl mijn adem stokte. Die hobbel waar ik net overheen gereden was, dat was toch niet... Dat kon toch niet... Ik durfde niet te denken wat mijn lijf al had begrepen.
Irene probeert met veel pijn en moeite de draad weer op te pakken nadat ze per ongeluk een peuter heeft doodgereden, maar het verleden achtervolgt haar: ze ontvangt een anonieme bedreiging, waarin staat dat ze nog voor het eind van het jaar zal leren hoe het voelt om je dochter te verliezen. Wie in haar omgeving probeert haar gek te maken, of is ze zélf niet meer te vertrouwen na 'de moord' die ze heeft gepleegd? Waar ligt de grens tussen goed en kwaad, en hoe ver ga je om je eigen dochter te redden? Irenes beklemmende strijd leidt haar tot in de diepste krochten van haar psyche, steeds verder weg van haar familie, vrienden en haar 'oude ik'.
ilse ruijters (1979) studeerde Communicatiewetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Ze schrijft artikelen en columns voor verschillende bladen, zoals Cosmopolitan, en won columnwedstrijden van NRC Next en de ANWB.
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
De onderkant van sneeuw
Het eerste dat je opvalt aan De onderkant van sneeuw is de cover. Mooi, eenvoudig met een klein rood accent op de schoentjes van een kleuter.
Het verhaal gaat over Irene die per ongeluk een peuter van 3 doodrijdt. Hierover heeft ze zo'n verschrikkelijk schuldgevoel dat niet alleen zij maar ook iedereen in haar omgeving en gezin hier last van ondervindt. Om toch een nieuwe start aan haar gezin te geven, besluit ze te verhuizen, maar dan begint pas alle miserie.
Ik heb voor dit boek gekozen omdat ik al verschillende goede recensies had gelezen, wat me toch benieuwd maakte. Toen het in de leesclub van Crimezone aan bod kwam, heb ik me dan ook onmiddellijk opgegeven.
Het boek valt met de deur in huis en start onmiddellijk met het ongeval. Hetgeen me het hardst raakte, was wat zo'n ongeval met iemand doet, psychisch. Een heel hard verhaal, waarbij ik me dikwijls de vraag stelde of de auteur dit zelf had meegemaakt of niet. Heel intens, traumatisch en sterk gebracht.
En op het moment dat je denkt, oké Irene kan haar herstel beginnen, wordt het alleen maar erger, veel erger. Wat is echt, wat niet, wie is echt, wie niet, wie kan ze nog vertrouwen, kan ze zichzelf nog vertrouwen? Moet ze alle bedreigingen voor waar nemen of zal het allemaal niet zo'n vaart lopen?
Je wordt zo dikwijls op een ander been gezet, dan denk je, het is die persoon, dan iemand anders, misschien toch zijzelf, nee dat kan niet. Je blijft heel het boek door gissen, krijg je gelijk of niet? En nog is het einde verrassend.
Waar Ilse haar verhaal heeft gehaald, weet ik niet, maar ze heeft wel een ongelooflijke fantasie. Soms herkende ik iets uit de film The hand that rocks the cradle over een nanny die infiltreert in een gezin om zich te ontdoen van de vrouw en haar plaats in te nemen. Maar dan neemt het boek weer een wending waarbij je dat idee terug laat varen.
Ik vond het een fantastisch goede psychologische thriller die ik met plezier een 4,5/5 geef. Ilse Ruijters heb ik tijdens het Nederlands Thrillerfestival ook de tip meegegeven dat ze zeker met dit boek moet meedingen naar de Thriller Debuutprijs 2015 want in mijn ogen maakt zij een heel goede kans.
