Boek
De mijnen van koning Salomo
Sir Henry wil op zoek gaan naar zijn broer, die in Afrika is zoekgeraakt; zijn eigenaardige vriend, de oud-zeekapitein Good, zal hem vergezellen. Ze vinden een uitstekende gids in de bejaarde olifantenjager Quatermain. Die vertelt zelf het hele relaas van de tocht, en versiert dit in de ik-stijl geschreven boek met veel droge Engelse humor. Die stijl is de wat omstandige verteltrant van iemand op leeftijd, die graag (op verzoek van zijn beide reisgenoten e´n ten behoeve van zijn zoon Harry) de hele spannende tocht nog eens te boek wil stellen. Naast de moeizame zoektocht naar de verdwenen meneer Neville is er het tweede en veel boeiender gegeven van de legendarische diamantschat van 'koning Salomo', terwijl de derde vertellijn bestaat uit de troonstrijd bij de daar wonende machtige negerstam. In 1885 het schrijversdebuut van de vermaarde Sir Rider Haggard. Het past ook uitstekend in de sfeer van toenemende interesse van Engeland voor de binnenlanden van Afrika, rond die tijd. «
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
De mijnen van koning Salomo
Dit boek heb ik getrokken uit mijn TBR-jar. Ik was heel nieuwsgierig, mede omdat ik in mijn hoofd had dat het een soort van Indiana Jones avontuur was. Ik heb namelijk ooit eens de film “King Solomans Mines” gezien waardoor dat idee denk ik ontstaan. Echter toen ik de trailer bekeek, bleek dat het beeld dat ik schijnbaar van de film had nogal anders was. Dat had een klein beetje gevolgen voor de inhoud van het boek (de trailer heb ik pas later bekeken).
Hoewel mijn verwachting dus compleet anders was, dan waar het boek uiteindelijk over ging, vond ik het wel een goed boek. Er is spanning, mysterie en avontuur. Heerlijk om daarin weg te dromen. En dan de omgeving… Ik weet nog steeds niet zeker of het nu fantasie is of dat het op waarheid gebaseerd is. Qua omgeving en namen zou het zo echt in Afrika te kunnen zijn, maar of er ook ergens een volk verscholen achter een berg leeft, met daar een diamant groeve en dingen die door de blanken zijn gebouwd om daarna weer vergeten te worden, het zou ontzettend gaaf zijn, maar ik betwijfel het.
Ik vind de manier waarop Haggard de wereld beschreven heeft, heel goed gedaan. Het schetst heel goed de wereld van 1880, waar er nog slaven zijn en mannen nergens hun hand voor omdraaien. Alles voor de jacht en de schatten die het met zich mee brengen. Ook de schrijfstijl past er heel erg bij, het hele verhaal wordt vanuit Quatermain vertelt die inmiddels al op leeftijd is en heeft daardoor een wat oude vertelstijl.
Door dit boek heb ik het genre avontuur herontdekt. Vreemd dat ik het zo heb laten verdwijnen tussen de thrillers en fantasie boeken. Ik had laatst al wel het idee om een avonturen boek te lezen omdat ik The Goonies weer eens had gekeken (een must see!), het kwam dus perfect uit dat ik dit boek trok. Al had er van mij best nog wel wat meer avontuur in gemogen. De tocht naar de diamantgroeve was erg avontuurlijk, maar het grootste gedeelte van het boek ging over een oorlog. Een soort van opstand onder het volk, waarbij de avonturiers te hulp schieten. Dat had van mij best wat sneller afgehandeld mogen worden om daarna langer in de mijn door te brengen.
Conclusie: niet zo avontuurlijk als ik gehoopt had, de mijnen zelf spelen een kleine rol in het verhaal en is eigenlijk alleen het einddoel van de gehele reis. Maar, het is een leuk en goed boek om gelezen te hebben.
