Violetta Lax is kunsthistorica in Chicago. Zij komt op uitnodiging van Arcadio Pèrez (executeur-testamentair van Amadeo Lax) naar Barcelona. De Generaliteit wil het geboortehuis van de bekende kunstschilder Amadeo Lax gaan verbouwen tot bibliotheek. Terwijl Amadeo in zijn testament alles heeft nagelaten aan de Generaliteit, schilderijen, huis, en geld met de opdracht er een museum van te maken. In het huis bevindt zich nog een fresco, dat haar grootvader geschilderd heeft als herinnering aan zijn vrouw Teresa Bruses Lax. Er wordt besloten de fresco van de muur te halen en te bewaren. Tijdens de renovatie vinden ze een verborgen ruimte, deze wordt geopend en er wordt een lichaam gevonden.

Violetta was al bezig met haar familiegeschiedenis, en het cathalogiseren van de schilderijen van haar grootvader. Door deze ontdekking duikt ze verder het verleden in en komt erachter dat ze heel veel moet bijstellen van wat ze al wist. En de werkelijkheid er anders uitziet.

De geschiedenis van de familie Lax wordt verteld in 25 hoofdstukken en wordt nauwgezet ontrafeld net als het pellen van een ui. Er is veel gebeurd, er zijn veel raadsels en verrassingen en geheimen maar die zijn er nu nog steeds. Violetta draagt ook een geheim met zich mee. Veel dingen vallen op zijn plaats.

Je krijgt door deze roman een prachtig tijdsbeeld vanaf de eerste helft van de twintigste eeuw tot nu. De Spaanse burgeroorlog, arbeidersopstanden, opkomst van de auto, de industrie, gebruik van electriciteit. Beschrijvingen van Barcelona toen en nu, de mensen, de kleding het eten en drinken. Teveel om op te noemen.