Boek
Waar begint een mens? Waar begint een nieuw leven? Bij de geboorte? De samensmelting van een zaadje en een ei? Als een verlangen?Als Rita Spijker hoort dat ze oma zal worden ontstaat er naast blijdschap en opwinding een scherp besef van verandering. Verwonderd en beschouwend vertelt ze over het toeleven naar de geboorte van haar kleinkind. Ze schrijft over de zich verdiepende relatie met haar dochter. Over haar eigen zwangerschappen en het overlijden van haar tweede kind. Overde rol van moeders, omas, zussen en vriendinnen.In De geboorte van een oma verkent Rita Spijker de betekenis van het oma worden en groeit ze in haar nieuwe rol. Hoop, bezorgdheid en intense vreugde kleuren de lente en de zomermaanden die de zwangerschap duurt.Zwangerschap en geboorte zijn zo oud als de mensheid. En toch, voor wie het meemaakt bestaat er geen groter wonder.(Fragment)Mijn dochter warmt groentesoep op en schept die in glanzend groene kommen.We eten haar soep, uit haar kommen, op haar bank. Op het oppervlak van mijn soep drijven vermicelliletters.`We hebben al een meisjesnaam, zegt ze.Het lukt me mijn nieuwsgierigheid te bedwingen. Ik weet dat ze toch niet zal antwoorden. De bouillon is geurig en vol van smaak. Het is onmogelijk om op de vermicelliletters te kauwen; telkens als ik denk dat ik beet heb glibberen ze tussen mijn tanden door. Ik verzamel drie letters op mijn lepel. Een m, een a en weer een m. `Kijk, zeg ik, `jouw nieuwe naam.We lachen weer en lepelen onze kommen leeg.`Van de week had ik midden in de nacht zin in linzen, zegt ze. `Als ik goed oplet, dan weet ik precies wat mijn lichaam nodig heeft.Ik knik en kijk naar haar. Net als ik deed toen zij een baby was. Kijken deed ik, onafgebroken kijken naar dat wezen dat uit mij kwam.De vrucht in mijn dochters buik is nu ongeveer zeven weken oud en twee centimeter lang.Ik ben een embryoma. «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Het is een heel handzaam, herkenbaar en vlot lezend boek. Je volgt het dagelijkse leven van de schrijfster zelf die het heugelijke nieuws van haar dochter heeft vernomen dat zij zwanger is van haar eerste kindje en Rita voor het eerst oma gaat worden! De titels van de hoofdstukken lopen ook van week 0-6 tot en met week 40. Je leeft heel intens mee in het dagelijkse leven van Rita, hoe ze haar tijd indeelt qua werk, hobby's en sociale leven. Het is een actieve vrouw met een grote belangstelling en interesse in de natuur en de vogels in haar nabije omgeving. Vooral de tegenstelling tussen het besef dat de volgende generatie eraan komt, de blijdschap, het onverwachte en daar tegenover de angst dat er iets mis kan gaan en dat ze het beste voor heeft met haar dochter, ervan geniet hoe ze haar ziet veranderen, is erg mooi om te lezen. Geeft ze niet teveel adviezen? En hoe leuk is het om het blije nieuws aan iedereen te vertellen? Ze denkt terug aan haar eigen moeder, die helaas niet meer leeft. En aan haar eigen zwangerschappen waarvan helaas de tweede niet goed afliep en ze het kindje verloren hebben. Dit boek is leuk om cadeau te geven aan aanstaande oma's of vrouwen die net oma zijn geworden, het is heel herkenbaar, de familieband wordt weer anders en er wordt mooi beschreven hoe kwetsbaar en mooi tegelijk een nieuw leven is! Een mooi detail is ook dat het boek begint en eindigt met hetzelfde gedichtje waar alleen op de laatste bladzijde een eindregel is toegevoegd.