Deze stuide gaat uit van drie der vroegst werkjes van de 17deeeuwse Rotterdamse schilder Cornelis Salfleven (1608-1681).
Het betreft een tekening en een t... » 

Deze stuide gaat uit van drie der vroegst werkjes van de 17deeeuwse Rotterdamse schilder Cornelis Salfleven (1608-1681).
Het betreft een tekening en een tweetal, tot dusver anonieme, maar met zekerheid toeschrijfbare schilderijtjes die, wat ontstaanstijd, onderwerp en presentatie aangaat, nauw met elkaar samenhangen. Zowel de tekening als de schilderijties zijn nog tijdens de leerjaren van de debuterende kunstenaar ontstaan.
De groteske voorstellingen die deze werkjes te zien geven staan, binnen de beeldtraditie van de 17deeeuwse Nederlandse schilderkunst, naar vormderlandse schilderkunst, naar vormgeving en inhoud geheel op zichzelf. Bezien in een ruimer kunsthistorisch en iconografisch perspectief blijken zij echter tal van verassende connecties met zowel de contemporaine als de oudere artistieke traditie te bevatte.
Gemeenschappelijk habben de genoemde kunstwerkjes dat zij, bewust, een spel spelen met de scherpzinnigheid en het interpretatieve vernuft van de beschouwer. De eigentijdse liefhebber was er, door een collectieve tijdgeest en cultuur, in veel opzichten op voorbereid om aan een dergelijke opgave, met plezier en gevoel van voldoening het hoofd te bieden.
Een hedendaagse waarnemer staat wat dat betreft voor een ingewikkeldare situatie. Het hier gepresenteerde onderzoek, stelt zich daarom ten doel, om aard en onderhoudendheid van het bedoelde raadselspel tussen kunstwerk en beschouwer, aan de hand van een nauwgezet gevoerde argumentatie, en met open oog voor ludiek verhulde toespelingen, grillige invallen en vindingrijk woord- en beeldspel, voor headendaagse belangstellenden zo toegankelijk mogelijk te maken. «