Welkom op Boeklezers.nl

Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »

Meedoen

Recensies van De God van Kleine Dingen door A. Roy

De God van Kleine Dingen is 2 keer gerecenseerd. De gemiddelde score is 3.0. Het boek is 4 keer gelezen.
Anoniem
- De God van Kleine Dingen
 
 
 
 
 
(3)

Estha en zijn tweelingzus Rahel komen ter wereld in het Zuid-Indiase Kerala. Ze groeien op in het ouderlijk huis van hun mooie en mysterieuze moeder Ammu, dat zij delen met hun gedesillusioneerde grootvader, hun eigenzinnige grootmoeder, een oudtante die rouwt om haar verloren liefde, en hun veel belovende oom Chacko. De familie is ondernemend en welvarend, en de tweeling groeit voorspoedig op. Maar dat is er de Verschrikking, het rampzalige voorval waardoor Estha en Rahel, nauwelijks zeven jaar oud, in een noodlottige stroomversnelling terechtkomen en elkaar voor jaren uit het oog verliezen. Het is deze tragedie de de familie als een lange slagschaduw blijft achtervolgen.

De geschiedenis van deze familie wordt haarfijn beschreven, en ook de personages zijn goed uitgewerkt. Het verhaal bestaat uit twee delen, voor en na de verschrikking, en zij geeft de veranderde situatie voor de personages boeiend weer. Maar soms wordt deze schrijfster te poëtisch in haar vertelling waardoor het verhaal stokt, en moet je moeite doen om terug in het verhaal te geraken.

- De God van Kleine Dingen
 
 
 
 
 
(3)

Ik ben ZO blij dat ik dit boek uit heb!!!

Het stond al een jaar in de kast en ik bleef me maar afvragen waar de titel op sloeg. Het was een hel vreemd boek. Ik was regelmatig de draad kwijt, kon het niet echt vinden.
Ben ook tot drie keer toe overnieuw begonnen, maar ik moest en zou het uitlezen.

Het is gelukt en ik kom tot de conclusie, dat ik er niet zoveel aan vond. Een andere conclusie is, dat ik het misschien nog een keer helemaal moet lezen om het echt te snappen. De laatste met een vraagteken, omdat ik niet weet of ik wel zoveel geduld kan opbrengen en of ik die chaotische toestanden nog wel een keer wil lezen.

De inhoudsopgave vertelt inderdaad waarover het boek gaat, dat is ook wat mij aantrok. Maar de manier van vertellen is beslist niet de mijne, ik kan niets met op deze manier heen en weer springen in tijd, tussen personen die dan weer leven, dan weer dood zijn. Dan is het weer geschiedenis, dan moet het nog gebeuren, dan zitten de hoofdpersonen er middenin.

Ik denk dat het meer iets is voor mensen die ook van de stijl van schrijven van Zuid-Europese en/of Zuid-Amerikaanse schrijvers houden.