Het is alweer veel te lang geleden dat ik een fictieboek las waar ik ook een recensie van wilde schrijven. Toen ik onlangs op Facebook een berichtje over Codenaam Hadsadah voorbij zag komen, was mijn aandacht getrokken. De titel alleen al trok me. Wat wordt hiermee bedoeld? Kortom, mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Anaïd Haen bezorgde mij een gesigneerd exemplaar, waar ik niet lang daarna aan begon en het boek heeft me heel wat prettige uurtjes bezorgd.

In het eerste hoofdstuk maken we kennis met hoofdpersoon Rebecca, een timide, grijzemuizigtype vrouw met een vreselijke, gokverslaafde, dominante partner. Het is avond als haar flamboyante zus Esther, met wie ze samen een IT-bedrijfje runt, aanklopt en bij het openen van de deur naar binnen valt. Ze is gewond en haar handen zitten achter haar rug vast in handboeien. Wat is er met haar gebeurd? Een uit de hand gelopen, kinky spelletje, of is er meer aan de hand?

De politie komt erbij, zo ook de echtgenoot van Esther, en laatstgenoemde wordt naar het ziekenhuis gebracht. Nadat het iets beter lijkt te gaan, komt Esther toch te overlijden. Vanaf dat moment komt het verhaal goed op stoom. Belangrijk zijn Esthers laatste woorden, die ze alleen tot Rebecca heeft gesproken.

Zoals het hoort in een thriller, komen er de nodige verdachte figuren in voor van wie je in eerste instantie niet weet of ze nu goed of slecht zijn. Esther blijkt een dubbelleven te hebben gehad, iets wat meer en meer duidelijk wordt voor Rebecca en de lezer. Als ze “September-Lief” ontmoet, de man met wie Esther een verhouding had, schakelt het verhaal over in de vijfde versnelling en is het bijna onmogelijk om het weg te leggen...

“Codenaam Hadsadah” is een snelle, eigentijdse thriller die zich in een herkenbare “Hollandse” setting afspeelt. Vrouwen zullen veel van zichzelf in Rebecca herkennen, al zullen ze haar af en toe ook een muts vinden. Anaïd Haen en Django Mathijssen hebben een sterke plot bedacht. In hun verhaal wisselen ze bovendien ernst moeiteloos af met humor en vooral die combinatie zorgt ervoor dat ik het verhaal vier sterren waard vind.