Bloedrood is de nacht is het debuut van Urban Waite. Al vanaf de eerste pagina’s kan ik er niet omheen dat het boek, stijl, verhaal, omschrijving, me doet denken aan de oude film noirs van vroeger. Somberheid, melancholie, vervreemding, teleurstelling, schuld en morele corruptie dringen zich aan me op. En dat is niet verkeerd, zeker niet. Het geeft het boek een bepaalde charme die je niet vaak in boeken vindt.

Hoofdpersonen Bobby Drake, politieagent, en Phil Hunt, paardenranchhouder en deeltijd smokkelaar, kampen beide met schaamte over hun verleden. Bobby vanwege zijn vader, die tien jaar geleden wegens drugssmokkel is opgepakt, en Phil vanwege een fout in zijn jeugd, waarbij hij een man doodde tijdens een mislukte overval.
Als Bobby Drake een drugstransport, geleid door Phil Hunt, onderschept, en Phil daarop volgend de bergen in vlucht, volgt er een klopjacht die zijn weerga niet kent en waarbij ook huurmoordenaar Grady, gestuurd om de lading drugs voor de opdrachtgever terug te halen, een rol gaat spelen.

Hoewel het verhaal wat langzaam op gang komt en gedurende het hele boek hier en daar ook traag voorkruipt vanwege de uitgebreide beschrijvingen, was het zeker boeiend genoeg om door te lezen. Met zijn ietwat sombere schrijfstijl weet Urban Waite de liefhebber een goed en spannend verhaal voor te schotelen.