Boek
Blauwe ogen
Op internet kun je worden wie je wilt zijn...Er was eens een weduwe met drie zoons genaamd Zwart, Bruin en Blauw. Zwart was de oudste, humeurig en agressief. Bruin was de middelste, timide en saai. Maar Blauw was moeders lieveling. En hij was een moordenaar.B.B. is een 42-jarige man die als enige van drie broers nog thuis woont bij zijn moeder. Zijn leven speelt zich grotendeels online af, op de website badguysrock. Hij noemt zich daar blueeyedboy en beweert een moordenaar te zijn. Een klein groepje mensen volgt zijn blog en schrijft zelf ook, onder wie Albertine, met wie hij een duister verleden deelt. Maar schrijven zij verhalen, of gaan de teksten over het echte leven? En als dat laatste het geval is, wie schrijft dan de waarheid? Door hun verhalen en moorddadige fantasie'n komt de gruwelijke waarheid over blueeyedboy aan het licht. «
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Recensies van Blauwe ogen door Joanne Harris
Als een modern sprookje, compleet met internet en blogs, speelt Joanne Harris met je als lezer. Hoofdpersoon de jongen met de blauwe ogen woont thuis bij zijn moeder. Wie is de dader, wie het slachtoffer? Bijzonder knap gecomponeerde roman, vol bijzondere plotwendingen
Ik vond het boek niet lekker weg lezen. Ik weet niet precies waar dat van komt. Maar dat alles maar kleurnamen en geuren heeft is best verwarrend.
De schrijfstijl was op zich wel fijn, qua zinsopbouw etc. Maar het was erg vervelend dat overal kleurnamen bij genoemd worden. Aangezien ik zelf die 'gave' niet heb, was het voor mij moeilijk te volgen.
Op het eind vond ik het boek wel wát spannender worden, maar nog niet dat ik de hele tijd door wilde lezen. De spanning was niet goed opgebouwd.
Er was eigenlijk helemaal geen diepgang. Zelfs over de hoofdpersoon worden helemaal geen details verteld. Mede hierdoor had ik, denk ik, ook helemaal niets met hem.
Toen ik de flaptekst had gelezen, leek het me een heel spannend boek toe. Maar zelfs toen ik halverwege het boek was, las het nog erg moeilijk. Normaal gesproken heb ik dat nooit bij thrillers en kom ik er altijd wel goed door. Ik vond het een matig boek.
