Roos Bachelier woont met haar kinderen in een kapitaal herenhuis. Overdag heeft ze een ‘gewone’ baan, ’s avonds proost ze met vooraanstaande heren, poedelt ze i... » 

Roos Bachelier woont met haar kinderen in een kapitaal herenhuis. Overdag heeft ze een ‘gewone’ baan, ’s avonds proost ze met vooraanstaande heren, poedelt ze in jacuzzi’s en vervult ze de intiemste verlangens van haar klanten. Niet alleen om de hypotheek te kunnen betalen, maar vooral omdat ze goed in haar vak is en er ook veel plezier in heeft.
In Beminnen als beroep vertelt Bachelier openlijk over haar werk als courtisane. Van de romantische nacht met de spastische Jan Geert tot bijzondere verzoeken van mysterieuze bn’ers. Maar de verhalen geven niet alleen een smeuïg kijkje achter de schermen van het reilen en zeilen van een exclusieve prostituee, ook werpen ze een ongemakkelijk licht op de manier waarop de maatschappij nog steeds aankijkt tegen _ of eigenlijk neerkijkt op _ prostituees. Want hoe professioneel Bachelier haar beroep ook uitoefent, dit valt helaas niet te zeggen van de medewerkers van de ggd en van schoolmaatschappelijk werk, zo blijkt uit haar relaas. Zelfs bij haar belastingaangifte komen onbegrip, taboes en de vooroordelen die de betaalde liefde omringen, pijnlijk tot uiting.
Roos Bachelier is een courtisane die niet alleen haar klanten goed vermaakt, maar ook haar lezers weet te boeien met haar originele kijk op de wereld en haar bijzondere gevoel voor humor. Met dit boek biedt zij een nieuwe kijk op het oudste beroep.

Roos Bachelier (1969) doorliep het gymnasium en studeerde muziekwetenschappen. Nu werkt ze als moderne courtisane in de duurste nachtclub van Nederland.
«