104 maal zondag

In een wereld waarin iedereen denkt goede columns te kunnen schrijven, is het laatste waarop je wacht nóg een zelfbenoemd columnist. Maar wat als diegene eigenw... » 

In een wereld waarin iedereen denkt goede columns te kunnen schrijven, is het laatste waarop je wacht nóg een zelfbenoemd columnist. Maar wat als diegene eigenwijs is en zelfs een bundel uitbrengt, in een tijd waarin steeds minder wordt gelezen? Kun je zoiemand dan nog negeren?Vijf jaar lang is elke twee weken een column geschreven, die telkens op zondag werd gepubliceerd. De auteur (1982) hoopt met deze bundel de medemens een minder saaie zondag te bieden door observaties, dromerige bevindingen en pogingen tot humor. Vanuit kwaliteitsperspectief is twintig procent van de geschreven columns buiten deze bundel gebleven: de columns die duidelijk minder waren. Wat daarmee resteert, zijn stukjes tekst van minimaal bedenkelijk niveau. «