Auteur
Linda Jansma (1967) schrijft al sinds haar kinderjaren, eerst voornamelijk voor zichzelf, later ook voor vrienden en in de schoolkrant. Op haar twaalfde stuurde ze haar eerste manuscript, een jeugdboek, naar een uitgeverij. Het werd niet uitgegeven, maar de positieve reacties over haar fantasie en schrijfstijl zijn sindsdien haar drijfveren geweest om verder te schrijven.
Eind jaren negentig verscheen van haar hand een aantal columns in het Golden Nieuws, het verenigingsblad van de Golden Retriever Rasvereniging, gevolgd door diverse veterinaire artikelen in het vakblad Trimmagazine en op het internet.
In 2009 veroverde ze een vijfde plaats bij de schrijfwedstrijd Beste Manuscript, waarna het niet lang duurde voordat ze in 2010 met haar eerste thriller Caleidoscoop debuteerde bij uitgeverij De Crime Compagnie (voorheen Verbum Crime). Met dit boek won ze de Schaduwprijs 2011, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende debuut. Het boek is inmiddels vertaald in het Engels.
Op 11 februari 2012 verscheen Tweestrijd, Linda’s nieuwste thriller. Ook dit boek kreeg en krijgt nog steeds vele lovende reacties van pers en lezers. Het werd derde bij de verkiezingen van Crimezone's Beste Thriller 2012 Award en eindigde als tweede bij de verkiezingen voor Beste Vrouwenthriller 2012.
Op 18 oktober 2012 kwam Houvast in de winkels te liggen. Nog voordat het boek uitkwam, was de eerste druk al uitverkocht en reeds in de eerste week na verschijning waren de lovende reacties al in de pers en op internet te vinden. Inmiddels zijn er ruim 10.000 exemplaren van verkocht.
Momenteel schrijft Linda aan haar vierde thriller, Schuilplaats, die in oktober 2013 zal verschijnen.
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Caleidoscoop
Linda Jansma
Janine, een jonge vrouw, is er in geslaagd na een akelige jeugd en nog akeliger eerste stappen naar de volwassenheid, haar leven weer een beetje op poten te zetten. Ze heeft een fantastische partner, met wie ze samen een dansclub runt. Samen hebben ze een dochter die sprekend op haar lijkt, en behalve die donkere wolk –want een verleden vergeet je nooit- loopt alles op rolletjes. Dan wordt haar man vermoord. En alles staat op losse schroeven. Wat is er aan de hand dat iemand de vreedzame, door iedereen geliefde Albert wil vermoorden?
Er vallen nog meer doden, en de politie ontdekt wat ze zelf dan al lang wist: het gaat allemaal om haar. Ze is doodsbang. Voor haarzelf, voor haar dochter. Wat als het verleden haar inhaalt? Zullen zij en haar dochter ooit veilig zijn?
Linda Jansma heeft een ijzersterke thriller geschreven. Had ze gekozen voor de politie-inspecteur als uitgangspunt of een algemene verteller ingeschakeld: het zou nooit zo indringend geweest zijn als het nu is. Deze vorm geeft het verhaal een psychologische spanning, waar je je als lezer ademloos in vergeet: Janine is degene die het hele verhaal vanuit haar eigen gezichtspunt vertelt. Ik neem aan dat daar de titel vandaan komt: er verschijnen steeds andere beelden voor haar geestesoog, die zij op een eigen manier interpreteert en waar ze naar handelt.
Haar angsten, haar verdriet, haar zorgen om haar enige kind, het is allemaal levensecht. Ze sleept je mee het verhaal in, waarbij de eigen gedachten van de lezer op hol gaan. Want wij krijgen net iets meer mee: er is ook de korte verhaallijn van Mischa, de politieman die er zo op gespitst was om Jenny, zoals hij haar kende, van de straat te halen, zestien jaar eerder.
We denken dan ook al lang te weten wie de dader is. Maar het boek is een caleidoscoop: het gezichtspunt verandert steeds.