Bibliofiel
leest nu: Grand Hotel Europa (p. 15)
vindt het: “bloemrijk taalgebruik”
Lezen is mijn grootste liefhebberij, al van jongs af aan; lekker meeliften op de fantasie van de schrijver, je wereld verruimen buiten je zo bekende, vertrouwde en soms ook verwenste, directe leefomgeving. De plezierigste ontsnapping uit het dagelijks leven. Meestal onderstreep ik wat ik mooi vind in de kantlijn, of ik schrijf er wat bij. Daarom leen ik weinig boeken uit, en nog minder van de bieb. Het mooiste is, vind ik, wanneer ik iets aan een boek overhoud; dat kan inhoudelijk zijn, maar ook vorm en taalgebruik. Het liefst lees ik boeken in hun oorspronkelijke taal, maar ja verder dan onze drie buurlanden kom ik niet. Gemis? Jazeker, meerdere: ik kan bijvoorbeeld geen Frans.
Bijzonder: ik schrijf in elk boek wanneer ik het gelezen heb. Op een keer zie je dan wanneer je een boek nog eens oppakt. Soms lees ik er twee of drie tegelijk. Als ik een boek gelezen heb, schrijf ik altijd op wat ik ervan vind. Het mooiste boek vind ik een verwarrend etiket, dat is zo sterk afhankelijk van de (leef)tijd waarop ik het lees/las. Vrij recent is dat 'De Boekendief', zeer beschrijvend, voor mij niet te wollig, met een fantastische verteller. Dit boek heb ik drie keer gelezen.
»
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Het vorige meisje vertelt het verhaal van Jane en Emma. Na het overlijden van haar baby is Jane toe aan een nieuwe start, liefst ergens anders zonder al die pijnlijke herinneringen. Een speurtocht leidt haar naar een bijzonder huis in Folgate Street en wel nummer 1. Ze wordt verliefd op dit bijzondere huis en valt als een blok voor de beroemde, nogal excentrieke architect met wie ze kennis gemaakt heeft. Het huis is als minimalistische muziek, licht, ruimtelijk, heel apart ingedeeld en volledig ontdaan van alle franje. De architect bepaalt zelf wie er in zijn huis mag wonen en iedere gegadigde, bijna alleen maar vrouwen, moet een enorme vragenlijst invullen bij wijze van hospiteren. De bewoon(st)er moet zich houden aan heel veel regels en bepalingen waaronder bijvoorbeeld: geen boeken, geen persoonlijke spullen, alles moet opgeruimd zijn en blijven, en het huis moet opengesteld kunnen worden voor bezichtingen. Het is zijn gedachte dat de bewoon(st)er wordt veranderd door het huis en niet andersom. Het huis wordt aangestuurd via een app op de smartphone en zo goed als alles wordt digitaal gemanaged. Het systeem van het huis slaat bijvoorbeeld op wat de favoriete douchetemperatuur is van de bewoon(st)er, en controleert regelmatig of alles nog wordt nageleefd. Op bepaalde tijden moet de bewoon(st)er een extra vragenlijst invullen. De vorige bewoonster van het huis heette Emma. Jane ontdekt dat zij en Emma heel veel dingen gemeen hebben. Emma is in het huis om het leven gekomen, maar was het moord of zelfmoord en wacht haar hetzelfde lot?
Het verhaal wordt om beurten verteld in ordelijke, korte hoofdstukken die je al lezend bijna deel laat uitmaken van het huis en wisselt telkens van perspectief tussen toen (Emma) en nu (Jane). Tussen een aantal hoofdstukken staat één van de vragen die de bewoonster moet beantwoorden. Je kunt het boek niet lezen zonder zelf bij deze vragen stil te staan en dat maakt het boek net iets meer dan een doorsnee psychologische thriller. Door het wisselen tussen het verleden en nu kom je steeds meer te weten over de drie hoofdpersonen – de architect, Emma en Jane – te weten. Het is uitermate spannend en met een verrassend mooie twist in de afloop. Heel krachtig is de blanco pagina die perfect past in de lijn van het verhaal. De kracht van het minimalisme: niets en zo alleszeggend.
J.P. Delaney is een pseudoniem van een Amerikaanse auteur. Zijn of haar schrijfstijl is prettig om te lezen omdat hij/zij er niet omheen draait, alles recht voor zijn raapt vertelt en je echt laat meevoelen wat de hoofdpersonen beleven. Delaney beschrijft de situaties goed en heeft een heel indringende manier van vertellen.
-