Bibliofiel
leest nu: Grand Hotel Europa (p. 15)
vindt het: “bloemrijk taalgebruik”
Lezen is mijn grootste liefhebberij, al van jongs af aan; lekker meeliften op de fantasie van de schrijver, je wereld verruimen buiten je zo bekende, vertrouwde en soms ook verwenste, directe leefomgeving. De plezierigste ontsnapping uit het dagelijks leven. Meestal onderstreep ik wat ik mooi vind in de kantlijn, of ik schrijf er wat bij. Daarom leen ik weinig boeken uit, en nog minder van de bieb. Het mooiste is, vind ik, wanneer ik iets aan een boek overhoud; dat kan inhoudelijk zijn, maar ook vorm en taalgebruik. Het liefst lees ik boeken in hun oorspronkelijke taal, maar ja verder dan onze drie buurlanden kom ik niet. Gemis? Jazeker, meerdere: ik kan bijvoorbeeld geen Frans.
Bijzonder: ik schrijf in elk boek wanneer ik het gelezen heb. Op een keer zie je dan wanneer je een boek nog eens oppakt. Soms lees ik er twee of drie tegelijk. Als ik een boek gelezen heb, schrijf ik altijd op wat ik ervan vind. Het mooiste boek vind ik een verwarrend etiket, dat is zo sterk afhankelijk van de (leef)tijd waarop ik het lees/las. Vrij recent is dat 'De Boekendief', zeer beschrijvend, voor mij niet te wollig, met een fantastische verteller. Dit boek heb ik drie keer gelezen.
»
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Ik kijk altijd uit naar een ‘nieuw’ boek van Connelly. Dit is er dan wel een van 2015 maar voor mij nog nieuw, want ik wacht altijd - nagelbijtend - tot de Engelstalige pocketversie er is: betrekkelijk goedkoop en klein van formaat. Daar kunnen er heel wat van naast elkaar staan en de weg die Connelly met zijn nu 'ex-detective' Bosch ingeslagen is, mag voor een doorgewinterde fan zoals ik nog heel lang duren.
Connely’s boeken lezen voor mij alsof ik naar een film kijk, het gaat zo vloeiend snel en vanzelfsprekend echt. Zijn karakters zijn lekker duidelijk, hun interacties boeiend. In dit boek gaat Harry Bosch - die zes maanden geleden op een slinkse wijze ontslag heeft moeten nemen/gekregen bij de LAPD - in op een verzoek van zijn halfbroer Mickey Haller, de uiterst onorthodoxe advocaat (bekend uit het boek Lincoln Lawyer). Haller is ervan overtuigd dat de man voor wie hij de verdediging op zich heeft genomen onschuldig is. Haller vindt Bosch de enig juiste persoon die dit kan oplossen.
Over de grens heeft een dubbele betekenis. Voor Bosch wordt de oversteek naar de kant van de verdediging gezien als collegiaal verraad (werken voor de vijand: de verdediging), verraad ook van al die jaren werk voor politie van Los Angeles. Maar voor Bosch weegt het belang dat de schuldige niet vrij mag rondlopen toch zwaarder dan dat een verdachte een straf krijgt opgelegd op basis van onjuist verkregen bewijsmateriaal. Dit is het dat voor hem die switch mogelijk maakt. In de loop van het verhaal zelf heeft Over de grens verder de betekenis van het punt waarop het pad van het slachtoffer en dat van in dit geval haar moordenaar elkaar kruisen. Dat is voor Bosch het startpunt van een uiterst boeiende, maar ook gewelddadige speurtocht waarvan hij zelf bijna het slachtoffer wordt. Van voor naar achteren boeiend, zonder losse eindjes. Echt een aanrader voor thrillerfans.
-