De droom van het zuivere buitenleven is een thema dat in de Renaissance auteurs steeds weer heeft geïnspireerd. De lof van het landleven in de Georgica van Verg... » 

De droom van het zuivere buitenleven is een thema dat in de Renaissance auteurs steeds weer heeft geïnspireerd. De lof van het landleven in de Georgica van Vergilius, 'Beatus ille' van Horatius en veel andere klassieke teksten stimuleerden hen tot navolging en vernieuwing van dit thema. Binnen deze buitenlevenliteratuur ontstond in de loop van de zeventiende eeuw in Nederland een geheel eigen variant. De toenemende welvaart stelde steeds meer patriciërs in staat een buitenplaats te laten bouwen met geometrisch aangelegde tuinen en boomgaarden. Parallel hieraan ontwikkelde zich een dichtsoort waarin men het buitengoed en het leven bezong, en een eigen visie op de gecultiveerde natuur ontwikkelde. Uit de beschrijving van de natuur trok men morele lessen en men filosofeerde over godsdienstige en actuele aangelegenheden. In 1710, toen er al zo'n 38 grote en kleinere van dit soort gedichten verschenen waren, ontstond de behoefte aan een genreaanduiding. De gedichten werden eerst hoefzangen en later hofdichten geno «